بررسی مقایسه ای مقاومت استافیلوکوک های کوآگولاز مثبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام

به واسطه نقش استافیلوکوکوس اورئوس در بیماری های چرکی و مقاومت این باکتری به بسیاری از آنتی بیوتیک های بتالاکتام که به روش های مختلف به ویژه تولید آنزیم بتالاکتاماز صورت می گیرد، این تحقیق بر روی نمونه های مختلف بالینی به منظور جداکردن باکتری مذکور و سنجس تولید آنزیم بتالاکتاماز و همینطور تعیین الگوی مقاوت آنتی بیوتیکی این باکتری ها صورت گرفت. روش تحقیق از نوع تشخیصی- تجربی بوده و بر روی 600 بیمار با استفاده از نمونه گیری تصادفی آسان صورت گرفت. نمونه های لازم از بیماران یا نمونه های ارسالی از بخش ها که مربوط به بیماران بود گرفته شده و پس از ثبت مشخصات مربوط به بیمار و نمونه در چک لیست، کارهای مربوط به کشت و رنگ آمیزی نمونه ها انجام می گرفت. محیط های کشت مورد استفاده بلادآگار و محیط انتخابی مانیتول سالت آگار بودند. بعد از 48-24 ساعت انکوباسیون پلیت ها در دمای 37 درجه سانتی گراد، گونه استافیلوکوک با استفاده از آزمایشات بیوشیمیایی و تست کوآگولاز تعیین می شد. سنجش تولید یا عدم تولید بتالاکتاماز توسط روش های سریع اسیدومتری و یدومتری صورت می گرفت و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده، به روش استاندارد Kirby bauer صورت می گرفت. در این بررسی جمعا 38 سویه استافیلوکوک کوآگولاز مثبت از 600 نمونه مورد آزمایش جدا شده که 6.3 درصد کل نمونه ها را تشکیل می داد. نتیجه تست بتالاکتاماز به روش اسیدومتری در 78.9% موارد مثبت بود و نتیجه تست بتالاکتاماز به روش یدومتری نیز در 73.6% موارد مثبت بود. آنتی بیوگرام سویه های جدا شده نشان داد که همگی آنها به کاربنی سیلین، پنی سیلین، آمپی سیلین و آموکسی سیلین مقاومند و 81.6% باکتری ها به اگساسیلین، سفالکسین و سفازولین حساس بوده و 78.9% آنها به سفالوتین و 76.3% به سفتی زوکسیم و سفتریاکسون حساسند. نظر به ارزان بودن و سرعت بیشتر و سهولت اجرای روش سنجش آنزیم بتالاکتاماز به روش اسیدومتری، کاربرد این روش در آزمایشگاه های میکروب شناسی توصیه می گردد.