تاثیر آموزش آرام سازی پیش رونده عضلانی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان مبتلا به PTSD

این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش آرام سازی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه انجام شد.
این مطالعه به صورت نیمه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی است که تعداد 28 نفر از همسران جانبازان شهر تهران در آن مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه مداخله و گروه شاهد تقسیم شدند و برای گروه مداخله، برنامه آموزش گروهی آرام سازی طی یک هفته و در سه جلسه دوساعته انجام شد؛ برای گروه شاهد هیچ گونه آموزشی ارایه نگردید. سپس، کیفیت زندگی هر دو گروه در مرحله قبل، 6 هفته بعد (مرحله پیگیری) و 12 هفته پس از مداخله یعنی مرحله نهایی توسط پرسش نامه کیفیت زندگی فرم کوتاه شده SF36 تعیین شد. در نهایت، داده ها به وسیله SPSS? ? و آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
براساس نتایج آزمون T مستقل، میانگین نمره کل کیفیت زندگی قبل از انجام مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت (05/0p). آزمون T زوجی، اختلاف میانگین نمره کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله را در گروه آزمون معنی دار نشان داد (001/0>p). همچنین، طبق نتایج آزمون آنوا، بین میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله در هر سه مرحله اختلاف معنی داری وجود داشت (001/0>p).

نتیجه گیری

برنامه آموزش آرام سازی در ارتقای سطح کیفیت زندگی همسران جانبازان موثر است.