بررسی پتانسیل نانوسیال به عنوان سیال عامل خنک کننده در نیروگاه های هسته ای

کمال محمدی فرد، دانشجوی کارشناسی مهندسی شیمی- دانشگاه فردوسی مشهدیکی از نیازهای اساسی در بسیاری از صنایع و کارهای تحقیقاتی داشتن محیطهای انتقال حرارت با راندمان حرارتی بالا است. مفهوم نانوسیال، سوسپانسیونهای حاوی ذرات نانو، مواد فلزی و غیرفلزی را شامل می شود که به عنوان محیط های انتقال حرارت استفاده می شوند. چنین سیالاتی پتانسیل زیادی برای افزایش نرخ انتقال حرارت از خود نشان می دهند. در این مقاله به بررسی پتانسیل نانوسیال به عنوان محیط های جدید انتقال حرارت در نیروگاه های هسته ای و تاسیسات اتمی پرداخته شده است. کاربردهای عمده این گروه از سیالات در نیروگاه های هسته ای بررسی و نحوه عملکرد آنها بیان می شود. تحقیقات انجام گرفته در زمینه استفاده از نانوسیالات در نیروگاه های هسته ای بیانگر توانایی نانوسیال در تقویت فرآیندهای انتقال حرارت در بخش های مختلف تاسیسات هسته ای و افزایش توجیه پذیری اقتصادی بکارگیری نیروگاه های اتمی می باشد.