مقایسه تاثیر مصرف روغن زیتون و روغن آفتابگردان بر سطح قند و چربی های خون ناشتا و پس از مصرف صبحانه در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع 2

افزایش سطح تری گلیسرید ناشتا و پس از صرف غذا و کاهشHDL-C خون، شایع ترین اختلال مربوط به چربی در افراد دیابتی، است که عامل خطر بیماری های قلبی عروقی است. این مشکل را می توان با تغییراتی در برنامه غذایی، از جمله کاهش دریافت SFA (Saturated Fatty Acid) و جایگزینی آن با MUFA (Monounsaturated Fatty Acid) یا PUFA (Polyunsaturated Fatty Acid) کنترل کرد. در مطالعه حاضر، تاثیر مصرف روغن زیتون و روغن آفتابگردان بر سطح قند و چربی های خون مورد بررسی قرار گرفت.
مطالعه به روش کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی، روی 15 زن یائسه مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سنی 2/1 7/51 سال انجام شد. ابتدا میانگین دریافت روغن نباتی جامد 3 روز بیماران(3/2 1/16 گرم) محاسبه شد و سپس معادل آن (40 درصد از کل چربی مصرفی) به صورت روغن زیتون یا آفتابگردان به مدت 3 هفته به طور تصادفی در اختیار دو گروه از بیماران قرار گرفت. پس از 3 هفته استراحت، گروه ها جا به جا شده و 3 هفته دیگر روغن های جایگزین را مصرف کردند. داده های دریافت غذایی با استفاده از یادآمد 24 ساعته غذا در آغاز بررسی و پایان هفته های 3، 6 و 9 جمع آوری و با نرم افزار Nutritionist IV آنالیز شد. ارزیابی تن سنجی، فعالیت بدنی و اندازه گیری سطح قند و چربی های خون ناشتا و پس از صرف غذا نیز در پایان هفته های 3، 6 و 9 انجام شد. برای ارزیابی سطح قند و چربی خون پس از صرف غذا در این مراحل، افراد صبحانه متداول خود را خوردند.
مقایسه یافته های حاصل از دوره های مصرف دو نوع روغن، کاهش معنی داری در سطح گلوکز و تری گلیسرید ناشتا (01/0< P)، تری گلیسرید پس از صرف غذا و TG/HDL-C (05/0 < P) را در اثر مصرف روغن زیتون نسبت به روغن آفتابگردان نشان داد. شاخص های تن سنجی، فعالیت بدنی و دریافت انرژی و مواد مغذی افراد در مراحل مختلف بررسی، تغییر معنی داری نکرد و جایگزینی روغن ها به طور معنی داری سبب افزایش دریافت MUFA، PUFA وکاهش دریافت SFA شد (01/0 < P).
جایگزینی روغن زیتون به عنوان بخشی از چربی غذای روزانه در برنامه غذایی مبتلایان به دیابت جهت کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی، مناسب تر از جایگزینی با روغن آفتابگردان است.