بررسی میزان شیوع اختلالات قاعدگی در دختران دانش آموز دبیرستانی 17 و 18 ساله شهر سنندج در سال 85-84

اختلالات قاعدگی سبب مشکلات زیادی برای خانم ها در مقاطع مختلف می شود و گاهی اوقات تشخیص و درمان این مشکلات به عنوان معضلی در طب بالینی جلوه می نماید. تشخیص زودهنگام و درمان اختلالات قاعدگی و وضعیت های بالینی همراه آنها و شناخت علل زمینه ای آنها و چگونگی ارتباط آنها با یکدیگر، امری بسیار مهم در تشخیص و درمان این اختلالات می باشد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع اختلالات قاعدگی و برخی علل احتمالی در دختران دانش آموز دبیرستانی 17 و 18 ساله شهر سنندج در سال 84 انجام شد.
این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی (مقطعی) بودکه بر روی 511 نفر از دختران دانش آموز 17و 18 ساله شهر سنندج در سال تحصیلی 85-84 انجام شد. پس از اخذ اطلاعات اولیه در صورت وجود اختلال در فرد، نمونه مورد نظر جهت انجام بررسی های بیشتر به نزد متخصص زنان معرفی می شد و در صورت تایید، نمونه ها جهت انجام سونوگرافی و یا آزمایشات هورمونی معرفی می گردیدند. داده ها پس از ورود به رایانه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و تحلیلی و با استفاده از آزمون آماری X2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شیوع اختلالات قاعدگی در جمعیت مورد مطالعه 25/43 درصد بود. شایعترین اختلال، هایپرمنوره (9/13%) و پلی منوره (31/13%) و نادرترین، هیپومنوره (13/3%) بود. میزان شیوع دیسمنوره، سندروم پیش از قاعدگی (PMS) و لکه بینی در این مطالعه به ترتیب 1/78%، 4/72% و 2/8% بود. ارتباط معنی داری بین اختلالات قاعدگی و علائم آن با وجود شواهدPCOS در سونوگرافی وجود نداشت (05/0P>).
شیوع بالای اختلالات قاعدگی در دانش آموزان دبیرستانی باید مد نظر باشد و آموزشهای لازم در این زمینه جهت کاهش تنش های روحی احتمالی به آنها داده شود و در صورت تداوم آن بررسی های هورمونی و سونوگرافیک جهت ارزیابی علل و بررسی بیماری های مزمن در آنها انجام شود.