اثرهورمون های استروییدی جنسی (17 بتا استرادیول و 5- آلفا دی هیدرو تستوسترون) بر ترشح نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای ریوی رت تحریک شده با TGF-beta

بررسی اثر 17- بتااسترادیول و 5- آلفا دی هیدروتستوسترون بر ترشح نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای ریوی تحریک شده با TGF-b

ماکروفاژهای ریوی با روش لاواژ ریه از رت های نر سالم با سن 8-10 هفته به دست آمد. ماکروفاژهای ریوی به تعداد 1 105 در یک میلی لیتر محیط کشت 1640 RPMIبدون فنل رد حاوی 10درصد FCS به هر چاهک پلیت 24 خانه اضافه و به مدت 2 ساعت در انکوباتور 37 درجه سانتی گراد حاوی 5درصد CO2 انکوبه شدند. پس از مدت مذکور، سلولهای غیر چسبیده (غیر ماکروفاژ) با سه بار شستشو خارج و مجددا یک میلی لیتر محیط کشت کامل بدون فنل رد، حاوی LPS 10? g/ml و IFN-? 100 u/mlو غلظتهای مختلف هورمونهای 17- بتا استرادیول و یا مدت 24 ساعت دیگر ادامه یافت. سپس مایع رویی را برداشته و پس از سانتریفوژ، مقدار نیتریت موجود در محلول رویی به عنوان اندیکاتوری از نیتریک اکساید به روش گریس اندازه گیری شد.

نتایج نشان داد که ترشح نیتریک اکساید در پاسخ به 5- آلفا دی هیدروتستوسترون و در حضور TGF-? کاهش یافته و حداقل و حداکثر کاهش به ترتیب در پاسخ به 1×10-10 و 1×10-6 مولار به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که این اثر کاهشی TGF-? بر ترشح نیتریک اکساید در پاسخ به هورمون 17- بتا استرادیول بیشتر نمایان بوده به طوری که حداقل 34.52درصد و حداکثر 68.57 درصد به ترتیب در پاسخ به 1×10-11 و 1×10-6 مولار به دست آمد.

به نظر می رسد که قسمتی از روند التهاب ریوی که وابسته به TGF-? است احتمالا از طریق نیتریک اکساید اعمال شده و هورمونهای جنسی نیز می تواند در این حالت دخیل باشند.