بررسی روش های مختلف انجماد شیشه ای بر بقا و تکوین جنینهای دو سلولی موش

مقایسه اثرات سه روش مختلف انجماد شیشه ای [Closed pulled straw (CPS)، Open pulled straw (OPS)، Conventional(C)] بر بقا مورفولوژیکی جنینهای دو سلولی موش و تکوین آنها به بلاستوسیستهایHatched

جنینهای دو سلولی موش به چهار گروه کنترل (194)، (160) C، (150) OPS، (155) CPS تقسیم شدند. جنینهای گروه کنترل در محیطHTF به مدت 120-96 ساعت کشت داده شدند. در گروه های انجمادی جنینها با اتیلن گلیکول 5.5 مولار و یک مول سوکروز با سه روش مختلف منجمد و پس از ذوب سریع در دمای اطاق، جنینها در محلولهای سوکروز (0.5، 0.25 و 0.125 مولار) به صورت مرحله به مرحله آبدهی شدند و پس از سه بار شستشو در محیط HTF کشت داده شدند. پس از ذوب، جنینهای زنده در هر روش تعیین شدد. توانایی جنینهای زنده برای ادامه تکوین براساس کشت In vitro آنها مشخص و با گروه کنترل مقایسه شد. در تمامی موارد از آزمون آماری X2 استفاده شد.

میزان بقا جنینها پس از ذوب به طور معنی داری در 76 CPS درصد بیشتر از P<0.01) OPS، 62 درصد) وP<0.05) C، 66 درصد) بود.میزان بلاستوسیستهای hatched در 58) C درصد) و 64) CPS درصد) اختلاف معنی داری نداشت. اما به طور معنی دار کمتر از کنترل (72درصد) در گروه های (P<0.05) C و (P<0.01) OPS بود.

نتایج این مطالعه حاکی از آن است که روش CPS احتمالا راه مفیدتری برای انجماد جنینهای دو سلولی موش است.