تاثیر رتینوییک اسید بر تمایز سلولهای عصبی از بن یاخته های جنینی انسان با و بدون مورفولوژی Rosette

ارزیابی اثر فاکتور القایی رتینوییک اسید (RA) بر تمایز پیش سازهای عصبی با منشا بن یاخته های جنینی انسان در نواحی دارای مورفولوژی روزت (Rosette) و فاقد مورفولوژی روزت.

از کلونی های سلولهای بنیادی جنینی انسان رویان H1برای تولید سلولهای عصبی انسانی استفاده شد. بدین منظور نواحی دارای مورفولوژی روزت و بدون مورفولوژی روزت برش زده شد و از قطعات حاصل، اجسام شبه جنینی (Embryoid bodies) ساخته شد و به دنبال آن این اجسام به مدت 20 روز تحت تیمار رتینوئیک اسید (10-6M) (RA) قرارگرفته و به دنبال آن، اجسام شبه جنینی به صورت منفرد به محیط کشت neurobasal حاوی2 درصد B27 و 10 درصد سرم جنینی گاو منتقل شده و به سلولهای عصبی و تمایز یافتند. به منظور ارزیابی نورونهای تولید شده در محیط آزمایشگاه به غیر از مورفولوژی از آزمونهای ایمونوسیتوشیمی استفاده شد.

مطالعات ایمونوسیتوشیمی با آنتی بادی علیه (Microtubule Associated protein -2) و Tubulin III و (Neurofilament protein) NF و (Neuron specific enolase) NSE و سیناپتوفیزین (Synaptophysin) نشان داد که سلولهای حاصل نورون هستند. همچنین به کارگیری RA در گروه دارای مورفولوژی روزت و بدون روزت موجب افزایش معنی دار اجسام شبه جنینی دارای سلول عصبی شد (مورفولوژی روزت: 2/73 در مقابل 2/13 درصد (P<0.01) و بدون روزت: 57.5 در مقابل 19.5 درصد (P<0.01) از طرفی نواحی دارای روزت در مقایسه با نواحی بدون روزت در نورون زایی پاسخ بیشتری در تیمار با رتینوییک اسید داشتند.

این نتایج نشان می دهد RA نورون زایی را در بن یاخته های جنینی انسان القا نموده و ساختارهای Rosette در این سلولها از پتانسیل بالایی به منظور نورون زایی برخوردار می باشند و این امکان وجود دارد که بتوان از این سلولها در طب پیوند به منظور درمان بیماری های عصبی در آینده بهره جست.