مقایسه فعالیت ACE سرم و NAG سرم و ادرار در بیماران دریافت کننده ال- کارنیتین و جنتامایسین

نفروتوکسیسیتی به عنوان مهم ترین و شایع ترین عارضه درمان با آمینوگلیکوزیدها، موجب گردیده است تا مصرف آن علی رغم در دسترس بودن و ارزان بودن، تا حد قابل توجهی محدود گردد. به نظر می رسد ال- کارنیتین با اثر مهاری بر روی تولید رادیکال های آزاد، و نیز اعمال اثرات آنتی اکسیدانی خود می تواند نقش حمایتی موثری در مقابل آسیب ناشی از ایسکمی کلیه داشته باشد.مطالعه حاضر به منظور مقایسه فعالیت ACE سرم و NAG سرم و ادرار در بیماران دریافت کننده ال- کارنیتین و جنتامایسین و گروه شاهد طراحی شده است.

مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی تصادفی بالینی، بر روی بیماران بستری در بخش ارتوپدی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران طی سال 1385صورت گرفته است. 64 بیمار مورد مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم گردیدند. گروه شاهد، جنتامایسین وریدی به میزان 80 میلی گرم، سه بار در روز و به مدت سه روز دریافت نمودند. گروه مورد علاوه بر دریافت جنتامایسین به روش فوق، به صورت همزمان و از اولین روز دریافت جنتامایسین، ال- کارنیتین خوراکی با دوز 1 گرم، سه بار در روز و به مدت سه روز دریافت نمودند. نهایتا میزان فعالیت NAG سرم و ادرار و فعالیت ACE سرم در دو گروه مورد و شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS V. 11.05 و آزمون های آماری Paired Samples t-test،Independent Sample t-test و ANOVA انجام گرفت. سطوح معنی داری معادل 95% محاسبه گردید. کلیه میانگین ها به صورت SD ± Mean گزارش شده اند.

در میزان فعالیت NAG سرم روز اول و نیز NAG ادرار روز اول در گروه شاهد و مورد، تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشده است؛ ولی میزان آن ها در روز چهارم در دو گروه شاهد و مورد تفاوت آماری معنی داری نشان داده است. فعالیت آنزیم ACE سرم روز اول در گروه های شاهد و مورد و نیز فعالیت آنزیم در روز چهارم اختلاف آماری معنی داری نداشته است.

مطالعه حاضر نشان داد که مقادیر NAG سرم و ادرار در همان زمان کوتاه، تغییرات قابل توجهی داشته است که می تواند بیانگر ایجاد آسیب توبولار کلیوی باشد که پیش از هر گونه تغییری در BUN و Cr سرم، در خون و ادرار ظاهر می شود. از سوی دیگر، اگرچه میزان NAG ادرار در گروه دریافت کننده ال- کارنیتین در روز چهارم نسبت به روز اول افزایش معنی داری داشته است، اما این افزایش نسبت به گروه شاهد کمتر بوده است. یافته های فوق، می تواند به نفع نقش حمایتی ال- کارنیتین باشد.