تاثیر آموزش تلفیقی بر یادگیری مهارت های بالینی ماما روستاهای شرکت کننده در یک کارگاه آموزش مداوم مامایی

شواهد نشان می دهد دوره های آموزش مداوم کارکنان در افزایش مهارت های بالینی و کیفیت مراقبت از بیمار تاثیر چندانی نداشته اند که بیانگر لزوم تحول در روش های آموزشی در این دوره ها می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش تلفیقی بر سطح مهارت های بالینی ماما روستاهای شرکت کننده در یک دوره آموزش مداوم، صورت گرفت.

در این مطالعه تجربی 63 نفر از شرکت کنندگان در یک دوره آموزش مداوم به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آموزش تلفیقی و متداول قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه و آزمون ایستگاهی سنجش مهارت های بالینی بود. پس از انجام پیش آزمون، برنامه آموزشی اختصاصی هر گروه در زمینه فوریت های مامایی به مدت 8 ساعت و در طی دو روز اجرا گردید. بلافاصله و یک ماه پس از پایان دوره، مهارت شرکت کنندگان توسط آزمون ایستگاهی ارزشیابی شد.

میانگین نمرات پیش آزمون در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد اما میانگین نمرات گروه آموزش تلفیقی نسبت به گروه آموزش متداول، در پس آزمون (09/60 در مقابل 23/48) و در آزمون ثبات (16/51 در مقابل 55/40)، افزایش معنی داری داشت (در هر دو مورد 0001/0=P). تفاوت میانگین نمره مهارت گروه آموزش تلفیقی در پیش آزمون و پس آزمون و همچنین در پیش آزمون و آزمون ثبات به طور معنی داری بیش از گروه آموزش متداول بود (در هر دو مورد 0001/0=P).

یافته های پژوهش نشانگر افزایش بیشتر سطح مهارت ها و ثبات آموخته ها در گروه آموزش تلفیقی بود، لذا پیشنهاد می گردد در کارگاه های آموزش مداوم از روش تلفیقی جهت آموزش مهارت های بالینی استفاده شود.