چگونه ساختار شهری می تواند از نظر کیفیت هوا بر پایداری شهر تاثیرگذار باشد

با وجود پیشرفتی که در کنترل آلودگی هوا در مکان های مخصوصی صورت گرفته است، نواحی شهری شاهد افزایش نگرانی های زیست ‏محیطی از لحاظ آلودگی هوا هستند. کیفیت هوا یکی از نگرانی‏ های اصلی در این زمینه به شمار می‏ رود. نتایج چندین تحقیق در این مورد بیانگر آن است که شکل شهر و توزیع کاربری اراضی مشخص کننده موقعیت منابع انتشار آلودگی و الگوی ترافیک شهری بوده و بر کیفیت هوای آن تاثیر می‏ گذارد. در این مقاله تاثیر بالقوه الگوهای مختلف کاربری اراضی بر کیفیت هوای شهر مورد بررسی قرار می‏ گیرد. بر این اساس، سه شهر فرضی بر مبنای هر یک از استراتژی‏ های برنامه‏ ریزی شهری و با در نظر گرفتن الگوهای مختلف کاربری اراضی از طراحی یک شهر گسترده تا یک شهر فشرده با کاربری اراضی مختلط در نظر گرفته شده ‏اند. همچنین برای ارزیابی کیفیت هوا در هر یک از ساختارهای مطلوب شهری از سیستم فتوشیمیایی متوسط مقیاس MEMO/MARS استفاده شده است. نتایج‏ حاصل از این شبیه‏ سازی نشان می‏ دهد که شهرهای فشرده با کاربری اراضی مختلط از کیفیت هوای بهتری در مقایسه با شهرهای پراکنده و شبکه‏ ای برخوردارند.