بررسی قدرت پیش بینی بروز سندرم متابولیک بر اساس تعاریف MODIFIED ATP III و IDF توسط هر یک از مولفه های آن: یک بررسی آینده نگر 5/6 ساله در مطالعه ی قند و لیپید تهران

هدف از این مطالعه بررسی قدرت پیش بینی بروز سندرم متابولیک بر اساس تعاریف MODIFIED ATP III و IDF توسط هر یک از مولفه های آن بود.

این مطالعه ی هم گروهی مشاهده ای در 2279 فرد 20 ساله و بالا تر غیر مبتلا به سندرم متابولیک براساس معیار ATPIII و 2310 فرد 20 ساله و بالاتر غیر مبتلا به سندرم متابولیک براساس معیار IDF از افراد شرکت کننده در فاز یک مطالعه ی قند و لیپید تهران انجام شد.

بعد از میانگین 5/6 سال پیگیری، 462 نفر (231 مرد و 231 زن) براساس معیار ATP III و 602 نفر براساس معیار IDF (360 مرد و 242 زن) به سندرم متابولیک مبتلا شدند. در بین مبتلایان براساس معیار ATP III بالاترین نسبت شانس (Odds ratio) در مردان مربوط به چاقی مرکزی (6/5-2/1) 6/2 و در زنان مربوط به افزایش تری گلیسرید (12/4-03/2) 8/2 بود. بالاترین مقدار Odd''s ratio براساس معیار IDF در هر دو گروه مردان (7/3-2/2) 8/2 و زنان (3/4-9/1) 9/2 مربوط به افزایش تری گلیسرید بود. سطح زیرمنحنی ROC برای مولفه های دورکمر، تری گلیسرید و HDL-C در هر دو گروه مردان و زنان و براساس هر دو معیار، نزدیک ترین سطح زیر منحنی به سطح زیر منحنی روک برای همه ی مولفه های سندرم متابولیک بود و سطح زیر منحنی دو مولفه ی دور کمر و تری گلیسرید و یا دور کمر و HDL-C براساس هر دو معیار در هر دو گروه تفاوت واضحی با سطح زیر منحنی کل مولفه ها نداشت.

دو مولفه ی دور کمر و تری گلیسرید و یا دور کمر و HDL-C می تواند قدرت پیش بینی به اندازه ی همه ی مولفه های سندرم متابولیک، برای بروز آن داشته باشد. بنابراین اندازه گیری دور کمر، تری گلیسرید و HDL-C به عنوان جزیی از برنامه ی بیماریابی به منظور شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به سندرم متابولیک و عواقب ناشی از آن توصیه می شود.