اثر کاربرد ماده اصلاحی ابر جاذب آب (ایگیتا) روی آب خاک، رشد گیاه و دور آبیاری

در این تحقیق برای بررسی اثر ماده اصلاحی ایگیتا بر رشد گیاه، وضعیت پژمردگی، امکان ادامه حیات گیاه، تعیین توانایی نگه داری و جذب رطوبت در خاک، دور آبیاری و میزان آب مصرفی، اقدام به کاشت گیاه آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در سه نوع خاک سطحی با بافت رسی، لومی و شنی گردید. این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تکرار که شامل 45 تیمار بود، اجرا شد. تیمارهای اصلی شامل چهار سطح کاربرد ماده اصلاحی ایگیتا (05/0، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد وزنی) و یک تیمار شاهد بدون استفاده از این ماده، بودند. نتایج به دست آمده در این بررسی عبارت اند از: 1- افزودن این ماده به خاک باعث تغییراتی در درصد فازهای جامد، گاز و مایع موجود در خاک شده است. در این آزمایش با کاربرد 05/0، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد وزنی از ماده ایگیتا افزایش حجم قبل از کاشت بین 4010 درصد برای خاک رسی، بین 32- 5 درصد برای خاک لومی و بین 379 درصد برای خاک شنی می باشد. 2- در اثر کاربرد ایگیتا جذب عناصر غذایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) افزایش یافت. بیشترین جذب عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در خاک های رسی، لومی و شنی به ترتیب در مقادیر کاربرد 05/0، 1/0 و 3/0 درصد ایگیتا می باشد که این مقادیر در سطح اطمینان 90 درصد معنی دار می باشد. 3- افزودن این ماده به خاک باعث افزایش ظرفیت نگه داری رطوبت و آب قابل استفاده در خاک شده و در نتیجه دور آبیاری زیاد می گردد. افزایش دور آبیاری در خاک رسی بین 13030، در خاک لومی بین 12060 و در خاک شنی بین 300150 درصد است. مقدار صرفه جویی در مصرف آب، در خاک رسی 30 درصد، در خاک لومی 40 درصد و در خاک شنی حدود 70 درصد می باشد. 4- افزودن ماده اصلاحی به خاک باعث به تعویق انداختن زمان پژمردگی گیاه گردید. در خاک های با بافت رسی و لومی با کاربرد 3/0درصد ماده اصلاحی زمان وقوع نقطه پژمردگی موقت به ترتیب از 4 روز به 10 روز (150درصد افزایش)، و در خاک شنی از 4 روز به 12 روز (200درصد افزایش) تغییر یافته است. زمان وقوع پژمردگی دائم نیز در خاک رسی از 8 روز به 12 روز (50درصد افزایش)، در خاک لومی از 7 روز به 12 روز (4/71 درصد افزایش) و در خاک شنی از 9 روز به 14 روز (5/55 درصد افزایش) تغییر یافته است. بنابراین افزایش این ماده اصلاحی بین 50 تا 71 درصد زمان وقوع پژمردگی دائم و بین 150 تا 200 درصد زمان وقوع پژمردگی موقت را به تاخیر انداخته است.