اثر تجویز خوراکی خارخاسک بر پاسخ انقباضی آئورت سینه ای موش صحرایی دیابتی

با توجه به بالاتر بودن میزان بروز بیماری های قلبی - عروقی در بیماران دیابت قندی و وجود شواهدی مبنی بر اثرات آنتی اکسیدانتی و ضددیابتی گیاه خارخاسک، اثر مصرف خوراکی این گیاه به مدت 6 هفته بر پاسخ انقباضی آئورت سینه ای ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
موش های صحرایی ماده به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با خارخاسک، دیابتی، دیابتی تحت رمان با گیاه و دیابتی تحت تیمار با گلیبن کلامید تقسیم بندی شدند. برای دیابتی کردن موش ها از استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با گیاه نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با نسبت وزنی 25/6% دریافت نمودند. میزان گلوکز سرم قبل از انجام کار و پس از آن در هفته های 3 و 6 اندازه گیری شد. در پایان کار، پاسخ انقباضی حلقه های آئورت سینه ای به کلرور پتاسیم و فنیل افرین مورد بررسی قرار گرفت.
میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی تحت تیمار با گیاه در هفته های 3 و 6 به طور معنی دار کمتر از گروه دیابتی بود (به ترتیب 01/0>P و 005/0>P). به علاوه، حداکثر پاسخ انقباضی آئورت سینه ای به فنیل افرین در گروه دیابتی تحت درمان با خارخاسک به طور معنی دار کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود (05/0>P). همچنین، این کاهش معنی دار در مورد پاسخ انقباضی به کلرورپتاسیم در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه نیز مشاهده شد (05/0>P). از طرف دیگر، هیچ گونه کاهش معنی دار در پاسخ انقباضی به کلرور پتاسیم و فنیل افرین در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید.
مصرف خوراکی خارخاسک به مدت 6 هفته دارای اثر هیپوگلیسمیک بوده و در کاهش دادن پاسخ انقباضی سیستم عروقی و احتمالا در جلوگیری از بروز پرفشاری خون در مدل تجربی دیابت قندی نوع 1 در موش صحرایی می تواند مؤثر باشد.