تاثیر تغذیه سطوح مختلف ال - کارنیتین در جیره مرغ های مادر و جوجه های گوشتی بر عملکرد، ترکیبات سرم خون، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی

ال–کارنیتین به عنوان مشتق لیزین محلول در اب دارای نقش بیولوژیکی مهمی در متابولیسم چربی می باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی عملکرد، ترکیبات سرم، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی است که مادر یا خودشان به تنهایی و یا به طور تواCم از مکمل ال–کارنیتین تغذیه نموده اند. مرغ های مادر در سن 25 هفتگی با جیره های حاوی سطوح 0 و ppm60 و نتاج آنها با سطوح 0، 100 و 200. ppm مکمل ال– کارنیتین تغذیه شدند. عملکرد دوره های آغازی، رشد، پایانی و کل دوره بررسی شد. عیار پادتن علیه واکسن نیوکاسل و تزریق گلبول قرمز گوسفند به عنوان معیار پاسخ ایمنی تعیین و در پایان آزمایش خصوصیات لاشه پرندگان بررسی شد.ال–کارنیتین باعث کاهش خوراک مصرفی و افزایش وزن جوجه های گوشتی گردید(01/0p<)، اما بر ضریب تبدیل غذایی تاثیری نداشت (05/0. )p> کلسترول و تری گلیسرید سرم و صفات مربوط به لاشه تحت تاثیر ال–کارنیتین قرار نگرفت (05/0.)p> ال– کارنیتین تاثیری بر تولید پادتن علیه SRBC نداشت (05/0)p>، اما در 48 روزگی سطوح ال– کارنیتین مادری باعث ایجاد تفاوت معنی داری در پادتن علیه SRBC گردید (01/0p<) و سبب ایجاد اختلاف در وزن طحال جوجه های گوشتی در سن 21 روزگی شد (05/0<. )p اثر متقابل بین مکمل موجود در جیره غذایی مرغ های مادر و جوجه ها باعث ایجاد اختلاف چشمگیری در پاسخ جوجه ها به عیار پادتن علیه واکسن نیوکاسل گردید (05/0p<. )