بررسی آزمایشگاهی ریزنشت سیستم های ادهزیو توتال اچ و سلف اچ

بیان مساله: ترمیم های باند شونده نسبت به روش های سنتی و غیر باند شونده دارای برتری های زیادی هستند. باندینگ ها قادرند میزان ریزنشت حدفاصل ترمیم- دندان را کاهش دهند، که سبب کاهش مشکلات بالینی همچون حساسیت پس از ترمیم، رنگ پذیری لبه های ترمیم و عود پوسیدگی می گردند.
هدف از پژوهش کنونی، بررسی میزان ریزنشت حفره های کلاس V ترمیم شده با سیستم های ادهزیو توتال اچ (total- etch) و سلف اچ (Self- etch) بود.
مواد و در این بررسی تجربی از 48 دندان پره مولر کشیده شده ی انسانی استفاده گردید، که در آن ها حفره های کلاس V با اندازه ی یکسان به گونه ای که نیمی از حفره بر روی مینا و نیم دیگر در سمان قرار داشت، تراشیده شد. دندان ها به روش تصادفی به دو گروه 24 تایی بخش گردیدند. برای ترمیم حفره ها در گروه نخست از سیستم باندینگ توتال اچ اگزایت (Excite) و در گروه دوم از سیستم سلف اچ پرومپت ال-پاپ (Prompt L-Pop) استفاده گردید. دندان ها پس از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه ی سانتی گراد زیر 500 بار درجه ی حرارتی (5 تا 55 درجه ی سانتی گراد) قرار گرفتند. سپس، سطح دندان ها به وسیله ی لاک ناخن به جز یک میلی متری پیرامون حفره پوشانده گردید و به مدت 10 ساعت در محلول متیلن بلو 2 درصد قرار داده شد. پس از مانت کردن نمونه ها در بلوک های پلی استر به وسیله ی دستگاه برش با دیسک الماسی از بعد باکولینگوال برش زده شد. ریزنشت با استریومیکروسکوپ در بزرگنمایی 40 برابر بررسی گردید. داده ها با آزمون های مان ویتنی (Mann- Whitney) و ویلکاکسون (Wilcoxon) واکاوی آماری شدند.
گروه توتال- اچ ریزنشت کمتری را در لبه ی مینایی و عاجی نسبت به سلف اچ نشان داد (05/ 0 p <). تفاوت معناداری در رتبه های ریزنشت لبه های مینایی و عاجی دیده شد، که در لبه های مینایی کمتر بود (05/ 0 p <).
سیستم ادهزیو توتال اچ تفاوت معناداری در مقایسه با سیستم سلف اچ در جلوگیری از ریزنشت لبه ای ترمیم های کامپوزیت کلاس V به ویژه لبه ی مینایی داشت (05/ 0 p <).