اثر رمی فنتانیل بر فشار داخل چشمی در عمل جراحی کاتاراکت تحت بیهوشی عمومی با ایزوفلوران

یکی از مهمترین اهداف بیهوشی در جراحی چشم کنترل مناسب فشار داخل چشم می باشد. و افزایش این فشار می تواند سبب بروز عوارض خطرناک، حتی از دست دادن بینائی نیز گردد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر افزودن رمی فنتانیل به بیهوشی ایزوفلوران بر روی فشار داخل چشمی و پاسخهای همودینامیک ناشی از انتوباسیون تراشه در طی عمل جراحی کاتاراکت انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 40 بیمار کاندیدا عمل جراحی کاتاراکت انجام شد. بیماران بصورت تصادفی در دو گروه 20 نفری ایزوفلوران + رمی فنتانیل و ایزوفلوران + پلاسبو قرار گرفتند. القا بیهوشی هر دو گروه با 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و آتروکوریوم 5/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن انجام شد. در گروه رمی فنتانیل بیماران ابتدا یک دوز منفرد 1 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن رمی فنتانیل دریافت کرده و سپس با دوز 1/0 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه انفوزیون مداوم داده شد و در گروه پلاسبو به جای رمی فنتانیل، نرمال سالین 100 سی سی انفوزیون شد. فشار داخل چشمی و فشار متوسط شریانی در 8 زمان مختلف (زمان 0، بعد از تجویز پره مدیکاسیون، بعد از القاء بیهوشی، بلافاصله بعد از انتوباسیون، 3 و 6 دقیقه بعد از انتوباسیون، در خاتمه عمل و 5 دقیقه بعد از قطع رمی فنتانیل) توسط جراح که از مطالعه اطلاعی نداشت اندازه گیری و ثبت شد.
فشار داخل چشم اولیه در گروه رمی فنتانیل 1/3±7/12 و در گروه پلاسبو 4/3±7/13 بود. با تجویز پره مدیکاسیون و القاء بیهوشی در هر دو گروه فشار داخل چشم بطور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا کرد. در هر دو گروه متوسط فشار داخل چشم پس از انتوباسیون مجددا«افزایش یافت. و به ترتیب به 8/2±1/12 در گروه رمی فنتانیل و 2/3±2/14 در گروه پلاسبو رسید، که این اختلاف معنی دار نبود. متوسط فشار شریانی در دو گروه تنها در اندازه گیری سوم بعد از القاء بیهوشی در گروه رمی فنتانیل 9/14±6/74 در گروه پلاسبو 1/14±2/88 بود (005/0=p).
این مطالعه نشان داد که افزودن رمی فنتانیل به ایزوفلوران در بیهوشی می تواند از افزایش فشار داخل چشم ناشی از لوله گذاری تراشه جلوگیری نماید.