شناسایی ژنوتیپهای تریتی پایرم ثانویه با هیبریداسیونDNA ژنومی در محل (GISH)

از روش هیبریداسیونژنومی در محل به منظور شناسایی ترکیب کروموزومی آنیوپلوئید و یوپلوئید نسل های در حال تفکیک گیاهان DNA ژنومی در محل روی سلول های مریستم ریشه ژنوتیپ های احتمالی DNA مختلف استفاده شده است. در این مطالعه روش هیبریداسیون 2) با نوکلئوتید n=2x=14، EbEb) ژنومی علف شور ساحل DNA با نشان دار کردن، (F2: 2n=6x=42، AABBDEb) تریتی پایرم ثانویه 2) برای اولین بار n=6x=42، AABBDD) ژنومی غیر نشان دار گندم هگزاپلوئید بهاره چینی DNA 12- و پیش هیبریداسیون dUTP فلئورسین این ژ نوتیپ ها بسیار متنوع است بلکه حاوی تعداد متفاوتی از Eb در ایران انجام شده و نتایج نشان داد که نه تنها تعداد کروموزوم های ژنوم از 30 تا (F نیز هستند. درصد آنیوپلوئیدی در ژنوتیپ های احتمالی تریتیپایرم ثانویه (2 Eb در مقابل D و B، A کروموزوم های ژنوم های در ساختار ژنومی D و Eb 66 درصد متغیر بود. می توان این تغییرات آنیوپلوئیدی را به وجود ترکیبات مختلفی از تعداد کروموزوم های /7 با ارقام گندم نان در طی چندین نسل (F این ژنوتیپ ها نسبت داد. خودگشنی یا تلاقی برگشتی ژنوتیپ های احتمالی تریتی پایرم ثانویه (2 ممکن است منجر به ایجاد ثبات کروموزومی در آنها شده و درصد آنیو پلوئیدی کاهش یابد.