فراوانی سلول های هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در رادیوگرافی های پانورامیک

با توجه به اینکه حضور سلول های هوایی اتموئید، با یا بدون بیماری می تواند با باریک کردن Infundibulum اتموئید و یا استئوم سینوس ماگزیلا سبب رینوسینوزیت مزمن، سینوزیت عود کننده و سایر علایم کلینیکی شود، تشخیص وجود این واریاسیون آناتومیک دررادیوگرافی رایجی مانند پانورامیک، در تعیین علت موارد فوق لازم است. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع سلول های هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در رادیوگرافی های پانورامیک بود.

در این مطالعه توصیفی، رادیوگرافی پانورامیک 320 بیمار طبق روش Ahmad وهمکاران برای ارزیابی سلول های اتموئید اینفرااوربیتال مورد بررسی قرار گرفتند. یک رادیولوسنسی با حدود مشخص به شکل گرد یا بیضی که مولتی لاکولار یا یونی لاکولار بوده، بردرهای صاف ان در موقعیت مدیالی نسبت به فورامن اینفرااوربیتال قرار گرفته، اکثر بردرهای آن در رادیوگرافی پانورامیک مشخص بودند به عنوان سلول های هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در نظر گرفته شد. این سلول ها در نواحی که بر روی بردر تحتانی اربیت سوپرایمپوز می شدند، باعث از بین رفتن واضح بردر کورتیکال حدود تحتانی اربیت می گردیدند. رادیوگرافی ها توسط 3 مشاهده گر تفسیر شدند. نتایج ثبت شده بر اساس اجماع نظر مشاهده گران بود. جهت آنالیز اطلاعات آزمونbinary logistic regression با استفاده از نرم افزار SPSS به کار رفت.

پس از حذف 10 رادیوگرافی پانورامیک، اطلاعات بدست آمده از 310 رادیوگرافی پانورامیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در 37% از این رادیوگرافی ها سلول های هوایی اینفرااربیتال اتموئید مشاهده شدند. این سلول ها در زنان بیش از مردان دیده شدند (05/0P<) اما در گروه های سنی مختلف تفاوت معنی دار نبود.

میزان شیوع سلولهای هوایی اینفرااوربیتال اتموئید در این مطالعه نشان داد که این سلولها لندمارک آناتومیک نسبتاشایعی در رادیوگرافی های پانورامیک هستند.