بررسی آزمایشگاهی استحکام خستگی و نحوه شکست در دندان های پرمولر درمان ریشه شده به روش ترمیم غیرمستقیم کامپوزیتی

علیرغم تقاضای روز افزون جهت استفاده از کامپوزیت ها، هنوز شواهد علمی متناقضی در خصوص کارایی طولانی مدت آنها در نواحی خلفی وجود دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین استحکام خستگی و نحوه شکست در دندان های پره مولردرمان ریشه شده به روش ترمیم غیر مستقیم کامپوزیتی انجام شد.

در این مطالعه تجربی، 84 دندان پره مولر انسانی سالم انتخاب و بصورت تصادفی در 7 گروه 12 تایی قرار گرفتند. گروه اول دندان های سالم، گروه دوم دندان هایدرمان ریشه شده دارای ترمیم غیرمستقیم با کامپوزیت Z-250، گروه سوم و چهارم نیز همانند گروه دوم تهیه شده بودند با این تفاوت که به آنها به ترتیب یک میلیون و دو میلیون سیکل نیرو وارد شد. گروه پنجم دارای ترمیم غیر مستقیم با کامپوزیت Tetric ceram بود. گروه ششم و هفتم نیز همانند گروه پنج تهیه شدند با این تفاوت که به آنها به ترتیب یک میلیون و دو میلیون سیکل نیرو وارد شد. سپس نمونه ها توسط universal testing machine تحت نیروی فشاری شکسته شدند. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون های Kruskal-Wallis، Two way ANOVA و Chi-Square انجام پذیرفت.

تمام نمونه های مورد آزمایش، نیروی fatigue را در دستگاه مقلد جویدن تحمل کردند و هیچ شکستگی مشاهده نشد. میانگین مقاومت به شکست در نمونه های گروه 1 تا 7 به ترتیب 92/1276، 05/1269، 8/1217، 13/1188، 97/1228، 86/1127 و 58/1105 بود، اما اختلاف معنی دار آماری بین 7 گروه آزمون از نظر مقاومت به شکست و نحوه شکست دیده نشد. مقایسه مقاومت به شکست در دو نوع کامپوزیت در زمان های صفر، 4 و 8 سال اثر معنی داری برای متغیرهای نوع کامپوزیت (203/0=P) و سیکل نیرو (298/0=P) نشان نداد.

نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که دندان های پرمولر ترمیم شده با انله های کامپوزیتی غیرمستقیم می توانند تا 8 سال پس از ترمیم مقاومت به شکستی معادل دندان دست نخوره دارا باشند. از سوی دیگر، طی دوره های 4 و 8 ساله سیکل جویدن، فقدان اختلاف آماری نشان می دهد که نوع ماده ترمیمی استفاده شده در این بررسی (Tetric Ceram، Z-250) اثری در مقاومت به شکست دندان ندارد. بیشتر شکست های مشاهده شده در انله های کامپوزیتی غیرمستقیم در زیر CEJ و از نوع غیرقابل ترمیم می باشد.