بررسی مقایسه ای مقاومت به شکست چینی در بریج های چینی- فلز دارای اتصال لحیم و بدون لحیم

در طول چند دهه اخیر، لحیم کاری کاربردهای متفاوتی در دندان پزشکی و به خصوص در پروتزهای دندانی پیدا کرده است. اثر لحیم کاری در اتصال بین چینی و فلز تا کنون کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی استحکام اتصال بین چینی و فلز در نواحی لحیم شده و لحیم نشده در بریج های دندانی بود.
در این پژوهش تجربی آزمایشگاهی، 22 فریم بریج چینی- فلز با شرایط یکسان ساخته شد و به دو گروه مساوی تقسیم گردید (11 عدد). نمونه های گروه اول پس از جدا شدن از وسط پونتیک، لحیم کاری شدند. در تمام نمونه ها چینی گذاری انجام شد. استحکام اتصال در نمونه ها در ناحیه وسط پونتیک با استفاده از دستگاه تست یونیورسال با سرعت 1 میلی متر در دقیقه مورد آزمایش قرار گرفت تا شکست اتصال چینی به فلز ایجاد شود. میانگین نیروی لازم برای شکستن اتصال در هر نمونه اندازه گیری شد و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 5/11) و آزمون t زوج در سطح معنی داری 05/0 = α مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین نیروی لازم برای شکستن اتصال چینی در اتصالات لحیم شده برابر 3/62 ± 87/687 نیوتن و در اتصالات لحیم نشده برابر 8/80 ± 14/621 نیوتن به دست آمد و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (042/0 = p value).
با در نظر گرفتن محدودیت های این مطالعه، لحیم کاری باعث افزایش استحکام اتصال بین چینی و فلز در بریج های چینی- فلز شد. با توجه به محدودیت مطالعات انجام شده در این زمینه، نیاز به تحقیقات بیشتر، به ویژه در مورد تاثدر نوع آلیاژ، روش های لحیم کاری و مکانیسم های اعمال نیرو در استحکام اتصال بین چینی و فلز وجود دارد.