مقایسه بالینی گیر ماده فیشورسیلنت با کاربرد سیستم های ادهزیو خود اچ شونده و اچ-شستشو

کاربرد فیشور سیلنت روشی مؤثر در پیش گیری از پوسیدگی اکلوزال می باشد؛ با این حال شستشوی دندان بعد از اچینگ می تواند موجب عدم همکاری کودکان شود. Prompt-L-Pop (PLP) نیاز به مرحله اسید اچینگ مجزا و شستشو ندارد. هدف از این مطالعه، مقایسه گیر کلینیکی فیشور سیلنت به دنبال آماده سازی با PLPو آماده سازی با روش اسید اچ به همراه باندینگ بود.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 40 نفر در گروه سنی 12-7 سال با یک جفت مولر اول دائمی سالم در فک بالا و یا فک پایین و حائز شرایط فیشور سیلنت تراپی انتخاب شدند؛ سپس به صورت تصادفی یک دندان با استفاده از Single bond (SB) و دندان مشابه با استفاده از PLP آماده گردید و به دنبال آن فیشور سیلنت تراپی انجام شد. بعد از 6 و 12 ماه گیر سیلنت به وسیله سوند و مشاهده کلینیکی ارزیابی و نتایج با آزمون فیشر بررسی گردید.
در پی گیری 6 ماهه، موفقیت روش PLP 1/81 درصد و روش SB 7/67 درصد و در پی گیری 12 ماهه، موفقیت روش PLP برابر 7/67 درصد و روش SB 8/56 درصد بود که اختلاف بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود.
بر اساس نتیجه مطالعه حاضر، گیر فیشور سیلنت در دو روش بعد از 6 و 12 ماه برابر بود. بنابراین، با توجه به حذف مرحله شستشو در روش استفاده از PLP، که موجب سهولت کار و کاهش زمان کارکرد می شود، می توان از PLP به جای روش معمول استفاده نمود.