بررسی میزان تطابق لبه ای روکشهای زیرکونیایی Zirkonzahn در مقایسه با روکشهای متال سرامیک قبل و بعد از پخت پرسلن

امروزه روکش های متال سرامیک پر مصرف ترین رستوریشن های با پوشش کامل تاجی می باشند. اخیرا سرامیک اکسید زیرکونیوم به عنوان جایگزینی برای زیر ساخت فلزی به حیطه دندانپزشکی وارد شده است. هدف از این مطالعه بررسی میزان تطابق لبه ای روکش های زیرکونیایی Zirkonzahn و متال سرامیک با آلیاژ غیر قیمتی قبل و بعد از پخت پرسلن بوده است.
ابتدا یک دای فلزی شبیه دندان انسیزور میانی فک بالا با خط خاتمه تراش چمفر آماده گردید. 10 کوپینگ Zirkonzahn (گروهZ) و 10 کوپینگ فلزی از جنس آلیاژ بیس متال NNB (گروه M) به شکل یکسان بر روی این دای ساخته شد. پس از مشاهده گپ، پرسلن با ابعاد یکسان بر روی کوپینگ ها قرار داده شد (گروه هایMP و ZP). میزان تطابق لبه ای بر روی دای فلزی با دستگاه Stereomicroscope با بزرگنمایی x 57 بررسی گردید. اطلاعات بدست آمده با آزمونهای آماری One-Sample Kolmogorov-Smirnov، Paired Samples T- Test، Anova و Hoc scheffe Post مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج شامل این موارد بود:گروه Z با میانگین 07/37 انحراف معیار 92/18 و محدوده78-0 میکرومتر،گروه M با میانگین 68/50 انحراف معیار 24/31 محدوده 136-0 میکرومتر، گروه ZP با میانگین 96/36 انحراف معیار 735/21 محدوده 87-0 میکرومترو گروه MP با میانگین 7/63 انحراف معیار 961/37 محدوده 171-0. میزان تطابق لبه ای روکش های زیرکونیایی به طور معنی داری از بیس متال بیشتر بود. مراحل پخت پرسلن فقط تطابق لبه ای روکش های متال سرامیک را به طور معنی داری کاهش داد.
با توجه به محدودیتهای این مطالعه میزان تطابق لبه ای روکش های زیرکونیایی Zirkonzahn و متال سرامیک با آلیاژ غیر قیمتی قبل و بعد از پخت پرسلن همه در حد استاندارد قابل قبول بالینی و زیر 100 میکرومتر بود. میانگین تطابق لبه ای روکش های زیرکونیایی از متال سرامیک بیشتر بود. تطابق لبه ای روکش های متال سرامیک به طور معنی داری طی مراحل پخت پرسلن کاهش پیدا کرد.