چگونگی بهبود کیفیت محصول با استفاده از تکنیک طراحی آزمایشها (DOE)، (مطالعه موردی بر روی آجر MgO-C در شرکت فراورده های نسوز پارس)

امروزه کیفیت محصولات تولیدی کارخانجات صنعتی، به مساله ای چالش آفرین برای سهم بازار آنها در دنیای رقابتی تبدیل شده است. روش طراحی آزمایشها به عنوان یکی از روش های بهبود کیفیتی نوین، با انجام طرحهای آزمایشی، مهمترین عوامل مؤثر بر کیفیت محصول را شناسایی و سطوح بهینه آنها را تنظیم می کند. در این میان، طرحهای کسری عاملی در طراحی آزمایشها، به دلیل کاهش تعداد آزمایشها، ارجحیت دارند. تاکنون در ایران از طرحهای تاگوچی که زیرگروه طرحهای کسری هستند، به دلیل سادگی تحلیلشان استفاده شده است، اگرچه این طرحها قابلیت تفکیک آثار متقابل عوامل را نداشته اند. در این مقاله، طرحهای کسری با درجه تفکیک بالای آثار اصلی و متقابل، در قالب مطالعه موردی در زمینه کیفیت محصول آجر دیرگداز در شرکت فراورده های نسوز پارس معرفی شده اند. در این راستا، طرح 1-25 با درجه تفکیک بالای V، طراحی و پیاده شده است. نتایج نشان دادند که تنظیم وکنترل آثار اصلی و متقابل در سطوح بهینه، امکان تولید محصول در حداقل زمان تولید و افزایش مشخصه کیفیتی محصول به میزان 41 درصد را به وجود می آورد.
واحد های تحقیقات وتوسعه می توانند با اجرای طرحهای کسری با درجه تفکیک مناسب و تجزیه وتحلیل آثار اصلی و مخصوصا آثار متقابل، منجر به ارتقای کیفیت محصولات کشور شوند.