بررسی رابطه بین خودتنظیمی یادگیری با مهارتهای تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد خمینی شهر
هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین خودتنظیمی یادگیری با مهارتهای تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهراصفهان بود. نمونه مورد مطالعه 350 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر بودند که از بین دانشجویان رشته های مختلف، به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه خود-تنظیمی یادگیری، و پرسشنامه محققس اخته مهارتهای مطالعه بود. نتایج دادههای پژوهش با استفاده از روش همبستگی، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون بهوسیله برنامه کامپیوتری spss تحلیل شد. پس از تجزیه و تحلیل دادهها، نتایج زیر بهدست آمد: رابطه معنیدار و مثبتی بین خودتنظیمی یادگیری ومهارتهای تحصیلی در دانشجویان وجود دارد. رابطه معنیدار ولی منفی بین تنظیم کنترل شده و مهارتهای تحصیلی در دانشجویان وجود دارد. رابطه معنی داری بین هیچ یک از انواع تنظیمهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان وجود ندارد. انواع تنظیمهای یادگیری، سهم معنی داری در پیشبینی مهارت تحصیلی ایفا میکنند. بین وضعیت تنظیمهای یادگیری در جنسهای مختلف و رشته های مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.