گزارش درمان یک مورد زخم فشاری مقاوم به درمانهای متداول در جانباز نخاعی بوسیله لیزرکم توان

زخمهای فشاری که ناشی از کاهش خونرسانی بافتی بر اثر اعمال فشار طولانی مدت بر موضع می باشد یکی از مشکلات افراد دچار بی حرکتی از جمله معلولین ضایعه نخاعی می باشد که علاوه بر مشکلات بهداشتی و درمانی فراوان و صرف هزینه های هنگفت درمانی موجب کاهش کیفیت زندگی و عدم استقلال فردی شخص در انجام امور روزانه و زندگی اش می شود. درمان این مشکل همیشه از جمله معضلات جامعه پزشکی مرتبط با معلولین بوده است. از این رو درمانهای متعدد و جدیدی هر روز برای کاهش این مشکل عرضه می شوند. از جمله این درمانها می توان به لیزرهای کم توان به عنوان مکمل درمان اشاره کرد. جامعه معلولین دچار ضایعه نخاعی ازجمله اقشار آسیب پذیر نسبت به رخداد زخمهای فشاری هستند و لذا یافتن روش سریعتر و مطمئن تر درمانی همیشه برای این قشر و بویژه جانبازان کشورمان مورد نظر بوده است. مورد حاضر یک نمونه از جانبازان نخاعی با45 سال سن (متولد 1339) می باشد که در سال1362در جنگ عراق علیه ایران دچارآسیب با ترکش وقطع طناب نخاعی در سطح T8 بصورت کامل شده بود. بیمار از همان ابتدای مجروحیت بطور مکرر دچار زخم های فشاری در ناحیه ساکروم میشده و هر بار بطور نسبی بهبود می یافته اما هرگز بطور کامل عاری از زخم نبوده است. تا اینکه از 8 ماه قبل زخم همین ناحیه وسیع شده و کلیه درمانهای بکار رفته موفق به کنترل و بهبود زخم نمی شوند. نهایتاپس از اعزام از همدان در تاریخ 5/9/1383 در بخش جراحی بیمارستان میلاد بستری شده و علاوه بر درمانهای روتین پانسمان وآنتی بیوتیک تراپی ودبریدمان، لیزر تراپی نیز از ابتدا تا مرحله بعد از کشیدن سوچورهای جراحی صورت می گیرد. نتیجه بدست آمده حاکی ازاین موضوع می باشد که همراهی لیزرتراپی با درمانهای معمول زخم موجب تسریع درمراحل مختلف روند ترمیم زخم میشود.. به عبارتی نه تنها موجب ترمیم بهتر وسریعتر زخم می شود بلکه احتمالا اثر ماندگارتری نیز در بردارد. ولذا از لیزر کم توان در کنار سایر درمانهای روتین زخم استفاده شود.