تاثیر گذراندن دوره آموزش بهداشت شغلی آرایشگران زن شهر رشت نسبت به راه های انتقال و پیشگیری از ویروس هپاتیت ب وایدز

ارتقاء آگاهی گروه های در معرض خطر از مهم ترین راه های جلوگیری از آلودگی افراد به HIV و HBV می باشد.
سنجش سطح دانش آرایشگران زن شهر رشت نسبت به هپاتیت ب و ایدز و نقش آموزش بهداشت شغلی درآن.
در یک بررسی مقطعی در بهار 1385، آگاهی 456 آرایشگر نسبت به بیماری ایدز و هپاتیت ب با استفاده از یک پرسشنامه خود ایفا سنجیده شد. پرسشنامه برگرفته از پرسشنامه سازمان بهداشت جهانی و شامل بخش دموگرافیک، آگاهی و منابع آگاهی بود. نمرات آگاهی به سه سطح ضعیف، متوسط و خوب تقسیم و با نرم افزارSPSS نسخه 5/11 و آزمون کای دو آگاهی دو گروه آموزش دیده و آموزش ندیده مقایسه گردید.
حدود 59 درصد از واحدهای مورد پژوهش درآموزشهای بهداشت شغلی شرکت کرده بودند. درگروه آموزش دیده 4/94درصد و آموزش ندیده 84 درصد به تغییرات رفتاری جامعه در کاهش انتشار هپاتیت ب و ایدز اعتقاد داشتند. سطح آگاهی مطلوب در مورد هپاتیت و ایدز درگروه آموزش دیده به ترتیب 3/17 درصد و 29 درصد و درگروه آموزش ندیده6/3 درصد و4/9 درصد بود (001/0 P<) و سطح آگاهی 76 درصد از هر دو گروه در حد متوسط قرار داشت.آگاهی نادرست در مورد راه های اثبات نشده انتقال هپاتیت ب و ایدز در هر دو گروه وجود داشت. مهم ترین منبع دانش گروه آموزش دیده، آموزشهای بهداشت شغلی و در گروه آموزش ندیده رسانه ی تلویزیون بود.
آگاهی آرایشگران آموزش دیده بالاتر از سایر آرایشگران آموزش ندیده بود اما آگاهی کلی آنان نیز در سطح قابل قبولی نبوده و تکرارآموزشها به صورت دوره ای ضروری است.