تاثیر زنجبیل برشدت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مرکز آموزشی - درمانی رازی رشت 87-1386

تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی از شدیدترین عوارض و از نگرانی های مهم بیماران مبتلا به سرطان می باشد. تهوع و استفراغ منجر به بروز اختلالات فیزیولوژیکی، الکترولیتی، تغییر در سیستم ایمنی، اختلالات تغذیه ای و حتی پارگی مری شده و بر کیفیت زندگی و ادامه درمان بیماران تاثیر می گذارد. زنجبیل یک داروی گیاهی و موثر در درمان تهوع و استفراغ است و هیچ نوع عارضه خاصی ایجاد نمی کند و در بعضی از کشورها در تهیه داروهای ضد استفراغ مورد استفاده قرار می گیرد.
این مطالعه با هدف تعیین تاثیر زنجبیل بر شدت تهوع ناشی از شیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان انجام گردید.
مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی، متقاطع، دوسوکور و مشابه سازی شده است که برروی 44 بیمار تحت شیمی درمانی انجام گرفت. بیماران بر اساس تقسیم تصادفی بلوک چهارتایی در سیکل اول مطالعه یکی از رژیم های ضد استفراغ (رژیم A (روتین +1گرم زنجبیل)و رژیم B(روتین+ 1گرم دارونما)) را دریافت کردند و در سیکل بعدی پس از 28 روز رژیم دیگر(AیاB) را همراه با داروهای شیمی درمانی دریافت نمودند. شدت دفعات و نمره تهوع 4 ساعت (1،2،3،4) پس از دوز دوم رژیم های درمانی و پایان 24 ساعت از شروع شیمی درمانی با استفاده از ابزار VAS مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق بیانگر آن است که در تمام ساعات بررسی، تفاوت قابل توجه آماری در دفعات تهوع و استفراغ بین دو رژیم درمانی بدست نیامد. اماکاهش شدت و نمره تهوع در رژیم زنجبیل در مقایسه با دارونما حاصل گردید و آزمون T مستقل و من ویتنی یو نیز تفاوت معنی دارآماری را در نمره تهوع در ساعت سوم و پایان 24 ساعت (06/0p= و 01/0 =P) نشان دادند.
با توجه به کاهش نمره تهوع در رژیم حاوی زنجبیل نسبت به دارونما، به نظر می رسد که استفاده از زنجبیل یک روش ساده و بی خطر است که می تواند به عنوان مکمل داروهای ضد استفراغ در بیماران تحت شیمی درمانی بکار رود.