اثرات هیستوپاتولوژیکی تزریق تک دوز سم دیازینون بر روی ساختار بیضه در موش سفید صحرایی

بررسی اثر سم دیازینون بر ساختار بیضه و روند اسپرماتوژنزیس در موش صحرایی موش صحرایی نر بالغ در سه گروه شاهد (6=n)، گروه A (6=n) و گروه B (6=n) تقسیم شدند. سم دیازینون در اولین روز به صورت تک دوز و داخل صفاقی (52 میلی گرم بر کیلوگرم به گروه A و 5/2 میلی گرم بر کیلوگرم در گروه B)، با درنظر گرفتن 05DL به رت ها تزریق گردید. 53 روز بعد از تزریق، موش صحرایی کشته شده و بیضه آنها از لحاظ هیستولوژیکی و مورفولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که قطر لوله اسپرم ساز، در گروه A، در مقایسه با گروه های شاهد و B به طور معنی داری کاهش یافته است (100/0>p). همچنین، تعداد سلول های اسپرماتوسیت، لیدیگ و ژرمینال در این گروه، کاهش چشم گیری پیدا کرد (100/0>p). این تفاوت بین گروه شاهد و گروه B چندان معنی دار نبود، هر چند تعداد سلول های اسپرماتوسیت در گروه B به طور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافته بود (10/0>p).
تحقیق نشان داد که بیضه و فرایند اسپرماتوژنزیس در موش صحرایی، نه تنها نسبت به سم دیازینون بسیار حساس هستند بلکه این اثر تا حدود زیادی وابسته به دوز می باشد. این مطالعه، مدیریت صحیح در استفاده از این سم و تحقیق بیشتر در مکانیسم تاثیر آن را بر توانایی باروری مردان پیشنهاد می نماید.