اثر پیوند توام سلول های بنیادی مغز استخوان و سلول های شوان در میزان بهبود حرکتی در مدل Contusion ضایعه نخاعی در موش صحرایی

بررسی اثر پیوند توام سلول های بنیادی مغز استخوان و سلول های شوان بر میزان بهبود حرکتی در ضایعه نخاعی در موش صحرایی در این مطالعه تعداد 65 موش صحرایی بالغ نر از نژاد ویستار با وزن (003-052 گرم) مورد استفاده قرار گرفته است. کشت سلول های بنیادی مغز استخوان و سلول های شوان انجام شده و این سلول ها قبل از پیوند به ترتیب توسط udrB وIiD نشاندار شدند. مدل noisutnoC ضایعه نخاعی با استفاده از (DYN) eciveD ytisrevinU kroyweN در محل سگمان های 9-8T ایجاد و موش ها به هفت گروه 8تایی تقسیم شدند که شامل یک گروه کنترل، سه گروه آزمایش و سه گروه mahS بودند. در گروه کنترل، تنها لامینکتومی انجام گرفت، گروه های آزمایش شامل گروه های (CSMB) sellC lamortS worraM enoB و (CS) lleC nnawhcS و tnalpsnarT-oC بوده که به ترتیب سلول های (sCSMB و sCS و sCS & sCSMB) را در محل ضایعه و 7 روز پس از ضایعه دریافت کردند، در گروه mahS تنها سرم در محل ضایعه تزریق شد. وضعیت حرکتی حیوان ها با استفاده از تست(BBB) nahanserB dna eittaeB، ossaB در روزهای 65، 94، 24، 53، 82، 12، 41، 7، 1 بعد از ضایعه نخاعی مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که افزایش معنی داری در نمرات BBB حیوان های گروه tnalpsnarT-oC در مقایسه با حیوان های گروه های CSMB و CS وجود دارد (50/0=p).
مطالعه حاضر نشان داد که پیوند توام سلول های بنیادی مغز استخوان و سلول های شوان می تواند یک روش موثری برای درمان ضایعه نخاعی فراهم کند بنابراین توسعه روش های درمانی توام، در آینده ضروری به نظر می رسد.