بررسی سیتوتوکسین واکوئل زا در سویه های هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از ایران

بررسی ویژگی های ژن (Acav) eneG nixototyC gnitaloucaV در سطح پروتئین و فنوتیپ با ارزیابی آلل های ژن Acav، محصول پروتئینی ژن و عملکرد واکوئل زایی بر سلول اپی تلیال در این مطالعه 08 بیمار دچار اختلالات گوارشی بررسی و پلی مورفیسم ژن Acav با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز انجام شد. حضور پروتئین AcaV با استفاده از آنتی بادی پلی کلونال ضد AcaV به روش ایمونوبلاتینگ تعیین شد. بررسی سیتوتوکسیسیتی بر روی سلول aLeH به منظور تعیین فعالیت سیتوتوکسین واکوئل زا صورت گرفت.
بررسی ژنوتیپ Acav نشان داد که 62 سویه (5/23 درصد) دارای ژنوتیپ 1m1s بوده در حالی که 53 سویه (8/34 درصد) و 91 سویه (8/32 درصد)به ترتیب دارای ژنوتیپ 2m1s و 2m2s بودند. ژنوتیپ 1m1s با سرطان معده در مقایسه با سوء هاضمه بدون زخم (500/0 =p) و زخم گوارشی (800/0 =p) ارتباط معنی داری داشت. باند 59 کیلودالتونی نشان دهنده وجود پروتئین AcaV در عصاره تغلیظ شده کشت مایع هلیکوباکتر پیلوری بوده است. سویه های 1m1s دارای فعالیت واکوئل زایی بیشتری در مقایسه با سویه های 2m1s بر سلول aLeH بودند در حالی که سویه های 2m2s، فعالیت قابل مشاهده ای نداشتند.
از آنجایی که سویه های 1m1s هلیکوباکتر پیلوری دارای فعالیت توکسیک بالایی هستند و این با فراوانی بیشتری در بیماران دچار سرطان معده یافت می شود، به نظر می رسد که ژنوتیپ 1m1s در بیماری زایی بیماری های پرخطر نظیر سرطان معده نقش داشته باشد.