تبیین عوامل بحرانی موفقیت در مهندسی مجدد فرآیند ها: مورد کاوی یکی از شرکت های وابسته به صنایع دفاعی

این تحقیق با استفاده از روش های تحلیل چند متغیر آماری، سعی در شناسائی فاکتور های بحرانی موثر بر موفقیت مهندسی مجدد فرآیند ها را در یکی از شرکت های وابسته به صنایع دفاعی دارد. به همین منظور با توسعه و به کارگیری یک مدل تجویزی مهندسی مجدد در شرکت مذکور، مدیریت فرآیند های سازمانی صورت پذیرفته و پس از آن میزان موفقیت آن با توزیع و تحلیل پرسشنامه مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. این تحلیل، در ابتدا با استفاده از آزمون ناپارامتری من ویتنی یو، موفقیت آمیز بودن اجرای فرآیند مهندسی مجدد با رویکرد تجویزی در شرکت مذکور را نشان داده و آنگاه با استفاده از تحلیل عاملی، عوامل موثر بر موفقیت مهندسی مجدد فرآیند ها را در سه فاکتور اصلی دنبال می کند.
در ادامه با استفاده از آنالیز رگرسیون چند متغیره، موفقیت مهندسی مجدد فرآیند ها به عنوان متغیر وابسته توسط سه فاکتور استخراج شده بالا برآورد گردید. نتایج نشان دهنده اعتبار و برازش خوب مدل رگرسیونی ایجاد شده است. بر این اساس مشخص است که احساس ضرورت انجام تغییر، بسترسازی مناسب تغییر، و مشارکت فعالانه پرسنل و کاهش مقاومت در برابر تغییر، به عنوان عوامل بحرانی تاثیرگذار بر موفقیت مهندسی مجدد فرآیند ها در شرکت مورد مطالعه است.