بررسی اثر نسبت های مختلف بذر بر عملکرد علوفه در کشت مخلوط جو ماش علوفه ای

کشت مخلوط، الگوی اقتباس شده از سیستم های پایدار طبیعی گیاهان از جمله مراتع و جنگل های بکر و دست نخورده می باشد که نشان می دهد طبیعت همواره ترکیب گونه ها را بر حالت تک گونه ای ترجیح می دهد. عملکرد بالا و دارای کیفیت عالی مخلوط لگوم گراس که نمودی از یک سیستم کشاورزی پایدار می باشد نقش مهمی در سیستم های تولید علوفه دام دارند. به کارگیری مدیریت پایدار در این گونه اراضی از جمله کشت مخلوط با گونه های گیاهی در تراکم های مناسب می تواند علاوه بر حفظ این منابع باعث افزایش عملکرد و حاصلخیزی خاک شود. به این منظور نسبتهای مختلف بذر به میزان (0:100 و 33:66 و 66:33 و 100:0) برای کشت مخلوط جو و 2 گونه ی ماشک علوفه ای در آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام گرفت. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که عملکرد هر دو تیمارها در سطح 1% معنی دار و از نظر میزان پروتئین نیز تیمار میزان تراکم در سطح 1% معنی دار بوده، مقایسه میانگین ها نیز نشان داد که تیمار (ترکیب Hordeum vulgar – Vicia villosa با تراکم 33:66) با تولید 266/5 تن در هکتار از بیشترین عملکرد و 14/17 بالاترین درصد پروتئین برخوردار می باشد. بر این اساس استفاده از گونه Vicia villosa در کشت مخلوط جو با نسبت تراکم 33:66 شرایط منطقه توصیه می گردد.