بررسی فاکتورهای ترومبوفیلی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) به دلیل افزایش مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن (PAI-1) بیشترین قابلیت مهار روند فیبرینولیز وجود دارد. کاهش سطح فعالیت فیبرینولیز در زنان مبتلا به PCOS می تواند به واسطه اعمال اثرات پروترومبوتیک ترومبوفیلی، موجب از دست رفتن بارداری یا سایر عوارض شود. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه فاکتورهای ترومبوفیلی در زنان مبتلا و غیر مبتلا به PCOS انجام گردید.
در این مطالعه تحلیلی 123 زن نابارور مبتلا به PCOS به عنوان گروه مورد و 73 زن نابارور با علل مردانه ناباروری و عدم ابتلا به PCOS به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. تمامی موارد برای درمان ناباروری در سال 1387 به بیمارستان روئین تن آرش تهران مراجعه کرده بودند. برای اندازه گیری فاکتورهای ترومبوفیلی، پروتئین S، APC-R، هموسیستئین و پارامترهای متابولیکی و آندوکرینی (FSH، LH، LH/FSH، FBS GTT دو ساعته و پرولاکتین)، نمونه خون ناشتا در روز سوم سیکل دریافت گردید و در هر دو گروه بررسی شد. از آزمون های آماری t مستقل، رگرسیون لجستیک، 2 و من ویتنی برای بررسی داده های این تحقیق استفاده شد. 05/0p به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
میانگین پروتئین S و APC-R در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود؛ اما این اختلاف معنی دار نبود (به ترتیب با 752/0p= و603/0p=)، همچنین میانگین هموسیستئین در گروه شاهد (mmol/l 25/13) بیشتر از گروه مورد (mmol/l 49/12) بود؛ اما اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (157/0p=). افزایش سن و ابتلا به PCOS شانس غیر طبیعی شدن هموسیستئین را افزایش می دهد (05/0p<).
براساس نتایج این مطالعه فاکتورهای ترومبوفیلی در گروه PCOS طبیعی و با گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت. مطالعه حاضر ارتباط چندانی بین فاکتورهای ترومبوفیلی و PCOS نشان نمی دهد؛ اما ابتلا به PCOS و افزایش سن، شانس غیرطبیعی شدن سطح هموسیستئین را افزایش می دهد.