ارزیابی اثرات تنش شوری و خشکی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه کور (Capparis spinosaL.)

گیاه کور بومی حوزه مدیترانه است و به خوبی به محیط های نامساعد،خشک و نیمه خشک و شدت های بالای تابش سازگار شده است. این گونه دائمی خاردار و خزان کننده گزینه مناسبی برای احیاء موفقیت آمیز در محیط های خشک، نیمه خشک و شور به شمار می آید اما علیرقم تولید بذر قابل توجه، از فراوانی نسبی کمی برخوردار است. برای بررسی تاثیر تنش خشکی و شوری بر جوانه زنی و رشد گیاهچه کور، دو آزمون جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه بخش مدیریت مناطق بیابانی دانشکده کشاورزی شیراز اجرا گردید. تیمارهای شوری و خشکی شامل پتانسیل های صفر،25/-، 50/-، 75/-، 1- و 25/1- مگا پاسکال بود. تیمارهای شوری با استفاده از نمک کلرورسدیم و تیمارهای خشکی با استفاده از پلی اتیلن گلایکول6000 در دمای oC25 تهیه شدند. تنش شوری و خشکی صفات درصد، سرعت و شاخص جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه و وزن خشک گیاهچه را به طرز بسیار معنی داری کاهش داد اما بیشترین کاهش به ترتیب مربوط به صفت درصد جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه بود. گیاه کور به تنش شوری بیش از تنش خشکی حساس بود.