بررسی عوامل مؤثر بر ارجاع به نوتوانی قلبی

بیماری های قلبی عروقی علت عمده ناتوانی و مرگ در زنان و مردان است. نوتوانی قلبی سبب کاهش ماندن در بیمارستان و اعاده زودتر سلامتی و عملکرد مطلوب بیمار می شود. به طوری که بعد از ترخیص از بیمارستان فرآیند دوباره به حالت عادی برگرداندن مددجو، در خانه ادامه می یابد، هدف از آغاز نوتوانی قلبی بلافاصله بعد از حادثه میوکاردی، مقابله با اثرات منفی بهم خوردن وضع سلامتی تا افزایش آموزشهای سازگاری، همچنین وقت ایده آلی برای آغاز آموزش و حمایت روان شناختی است.
در این مطالعه جهت بررسی ارجاع به نوتوانی قلبی از مرور متون واز جستجوی سایتهای اینترنتی و مجلات، مقالات استفاده شد و کلید واژه های مورد استفاده cardiac rehabilitation، referral، nursing، elderly، بودند.
بررسی متون، عوامل مؤثر بر ارجاع نوتوانی قلبی را نشان داد که این عوامل به طور خلاصه عبارتند از جنس بیمار، وضعیت تاهل، جنس پزشک، مسؤلیت های خانوادگی، وضعیت اشتغال، سالمندی، بیماری های زمینه ای، قومیت و نژاد، نزدیکی به مراکز خدمات توانبخشی، نوع مشکل قلبی، وضعیت بیمه و عوامل روانی اجتماعی مانند افسردگی، اضطراب، خودکفایی و حمایت اجتماعی بودند. و عوامل دیگری را که می توان در موفقیت CR مؤثر دانست که پیروی، عدم پیروی و عواملی که بیماران را در تغییرات شیوه زندگی ناتوان می کند، از آن مهم است.
بحث: موانع شرکت و پیروی در برنامه نوتوانی باید شناخته و مورد توجه قرار گیرند داده های مطالعه می توانند برای کارکنان در کمک به بیماران و خانواده هایشان در بررسی و اصلاح شیوه زندگی شان و وضعیت و فعالیت جسمانی مفید باشد، هدف نوتوانی قلبی، کمک به مددجو در رسیدن به سطح مطلوب استقلال در یک دوره کوتاه بوده، برای رسیدن به این هدف، بیماران، پرستاران و همه اعضای تیم توانبخشی باید اهداف واقع بینانه ای را براساس بررسی وضعیت بیمار تدوین نمایند. در این صورت ترکیب نوتوانی و پیشگیری ثانویه می تواند استانداردی برای مراقبت بیماران مبتلا به بیماری های قلبی کرونری باشد.