انتظام ساختار عملکردی سکونتگاه های روستایی با تاکید بر الگوی تخصیص مکانی خدمات

پژوهش حاضر با هدف انتظام شبکه ی نامناسب و ناهمگون سکونتگاه های روستایی منطقه، به منظور پایدارسازی جمعیت روستایی شکل گرفته است. در این ارتباط از روش های آماری تحلیل عاملی و تحلیل خوشه ایو نیز ازالگوی تخصیص مکانی در محیط GIS استفاده شده است. تحلیل های آماری نشان داد که منطقه از انتظام ساختار عملکردی مناسبی برخوردار نبوده و انتظام سبب ناپایداری سکونتگاه های روستایی منطقه شده است. به منظور ایجاد انتظام سلسله مراتب عملکردی سکونتگاه ها پس از بررسی های همه جانبه، لایه های اطلاعاتی در محیط GIS مورد تحلیل قرار گرفت و بر اساس معیار دسترسی ها و فاصله، از الگوی تخصیص مکانی استفاده شد. بر این اساس سکونتگاه های روستایی در منطقه به چهار سطح: منظومه ها (روستا- شهر زاوین در دهستان زاوین و روستا- شهر لایین در دهستان هزار مسجد)، مجموعه ها (روستاهای قلعه نو در دهستان زاوین، ارچنگان و گرو در دهستان کبود گنبد)، حوزه ها (روستاهای قله زو، ژرف، ایده لیک و جلیل آباد در دهستان کبود گنبد، روستاهای چنار، برده و قلیچ آباد در دهستان زاوین، روستاهای امیر آباد، آب گرم و چهچهه در دهستان پساکوه و بالاخره روستای رباط در دهستان هزار مسجد) و اقمار (49 روستا) تعیین و پیشنهاد می شود.