تحلیل تطبیقی رفتار هیدرولوژیک رودخانه ی کر در شبکه ی ژئونروتیک

بیشتر رودخانه هایی که ازارتفاعات زاگرس(تاق و پاتاق) ایران سرچشمه می گیرند، جزو رودخانه های دائمی وپرآب کشور به شمار می آیند وپاره ای از آنها بسیار طغیانی و سرکش اند. این رفتار آبی سبب شده که در طول دوران چهارم، قبض و بسط وسعت برخی حوضه ها و اسارت رودخانه ای دراین منطقه امری عادی تلقی شود.
نکته ی قابل تامل در مورد سطوح اساس محلی در زاگرس میانی، تغییرات مداومی است که در کواترنرمتحمل شده اند. بسیاری از سطوح اساس محلی در این ناحیه، نوسانات آبی را در طول دوران چهارم به صورت شواهد ژئومرفیک، یعنی تراسهای دریاچه ای، در خود جا داده اند و باتوجه به این که تغییرسطح آب دریاچه های داخلی در ایران، به عنوان شاهدی از تغییرات اقلیمی عهد چهارم به حساب می آیند، نبود چنین شواهدی دردریاچه ی طشک، که سطح اساس رودخانه ی کر است، یک پدیده ی غیرمعمول باید تلقی شود، زیرا با توجه به تجربه ی تغییرات و نوسانات اقلیمی در این ناحیه، وجود چنین پدیده هایی از نظر ژئومرفولوژی امری طبیعی است.
نبود آثار تراسی در حاشیه ی سطح اساس رودخانه ی کر، این سؤال را مطرح می کند که عامل اصلی تفاوت این حوضه با حوضه های مجاور،که همگی دارای اسارتهای رودخانه ای وتراسهای دریاچه ای پیرامون سطوح اساس خود هستند، به چه عاملی می تواند نسبت داده شود. تحلیل رفتار آبی حوضه ی کر با سیستم شبکه ی عصبی بر اساس دیدگاه سیستمی، روشی است که برای پاسخ به این سؤال برگزید شده است.نتایج حاصل از این طرح پژوهشی که با حمایت مالی مرکز اقلیم شناسی ایران انجام شد، نشان می دهد که بسیاری از رفتارهای حوضه های آبی درچارچوب شبکه های عصبی قابل تفسیر است و برخلاف تعبیرهای تعینی، رفتار آبی در این حوضه قبل از آن که به حجم نزولات جوی ومسائلی نظیر آن بستگی داشته باشد، تابعی از روابط سیبرنتیک سیستم نروتیک شبکه ی زهکش ها و ژئونرونهای مجازی، توپوگرافیک وکارستیک درمنطقه است.