الزامات حقوقی الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت در بخش یارانه ها

از آنجایی که ایران قصد دارد به سازمان جهانی تجارت بپیوندد، مقاله حاضر به دنبال آن است که سیاستهای یارانهای کشور را در قانون برنامه چهارم توسعه، قوانین بودجه سنواتی، مقررات صادرات و واردات و سایر قوانین مرتبط، با الزامات سازمان جهانی تجارت در بخش یارانه ها مقایسه کرده، میزان سازگاری آنها را با مقررات این سازمان ارزیابی نماید. بر اساس نتایج حاصله، به نظر میرسد با الحاق ایران به این سازمان، تداوم پرداخت یارانه های صادراتی با مشکل مواجه شود. همچنین، در مورد بقیه یارانه های تولیدی، اگرچه شرایط حاکم بر مذاکرات نوع تعهدات کشور را تعیین میکند، اما طبق مقررات سازمان جهانی تجارت در موافقتنامه یارانه ها و اقدامات جبرانی اگر این یارانه ها خاص باشد و به سایر کشورها لطمه مهم یا آسیب جدی بزند، ممکن است با اقدامات جبرانی آنها یا طرح شکایت در رکن حل اختلاف روبه رو گردد. بعلاوه، با توجه به نتایج مذاکرات برخی کشورهای تازه ملحق شده به سازمان، احتمالا ایران نیز با عضویت در این سازمان متعهد شود یارانه های انرژی خود را حذف نماید یا دست کم حاشیه آنها را کاهش دهد.