بررسی عوامل موثر بر ترویج و توسعه فرهنگ تعاون در استان سیستان و بلوچستان

نظام تعاونی در بسیاری از کشورها یکی از بخشهای اساسی ساختارهای اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود. مقاله حاضر مستخرج از تحقیقی توصیفی مربوط به سال 87 است و به لحاظ هدفی که دارد می توان آن را «کاربردی» نیز دانست. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دست اندرکاران بخش تعاون در استان سیستان و بلوچستان است که از میان آنها 132 نفر به عنوان نمونه به شیوه کاملا تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات برای اولویت بندی متغیرهای موثر بر ترویج (C.V.) علاوه بر آمار توصیفی، از ضریب تغییرات و توسعه فرهنگ تعاون استفاده شد. نتیجه مطالعه نشان داد که بیشتر افراد مورد بررسی تحصیلات فوق دیپلم دارند و بیش از 81 درصد از پاسخگویان مردند. از نظر پاسخگویان، از بین متغیرهای اقتصادی موثر بر توسعهفرهنگ تعاون، سیاستهای اقتصادی دولت و از بین متغیرهای آموزشی، وجود برنامه های رسانه ملی (تلویزیون) در اولویت اول و مورد تاکید و تایید قرار گرفتند. در این راستا برنامه ها و اهداف دولت موثرترین متغیر برنامهریزی و سیاستگذاری دولت در امر توسعه فرهنگ بوده است. اولویت بندی متغیرهای اجتماعی نیز نشان داد که از دیدگاه افراد مورد مطالعه، نظام آموزش رسمی جامعه در اولویت اول تاثیرگذاری بر توسعه فرهنگ تعاون قرار دارد. از بین پنج متغیر نگرشی مورد بررسی، از نظر پاسخگویان، دیدگاه مسئولان دولتی متغیری است که در تاثیرگذاری بر توسعه فرهنگ تعاون در این منطقه موثرتر از سایر متغیرها تشخیص داده شد.