بررسی فراوانی عیوب انکساری و فشار چشم در دوران بارداری و پس از زایمان درمراجعین به درمانگاه چشم بیمارستان بوعلی قزوین درسال 1387

تعداد زیادی از خانم های باردار که برخی از آنان نیز دچار عیوب انکساری بوده و از عینک استفاده می کنند، طی دوران بارداری به علت مشکلات چشمی و بینائی و یا تغییرات نمره عینک به درمانگاه های چشم و یا مطب های خصوصی مراجعه می نمایند. هدف از انجام این طرح بررسی فراوانی عیوب انکساری چشم در دوران بارداری و پس از زایمان در مراجعین به درمانگاه چشم بیمارستان بوعلی قزوین بود.
در این تحقیق تعداد 150 خانم باردار با سنین 17 تا 38 سال و میانگین سنی 61/4 ± 76/24 شرکت نمودند. معاینات خانم های باردار توسط متخصص زنان و مامای مجری طرح در بیمارستان کوثر و اپتومتریست در درمانگاه چشم بیمارستان بوعلی قزوین در 3 مرحله انجام پذیرفت. معاینات چشم و اپتومتریک شامل گرفتن دید با استفاده از چارت پروژکتور و تابلوی دید اسنلن در فاصله 6 متری، تعیین نمره عینک توسط دستگاه اتوریفراکتومتر و معاینات سطح قدامی-میانی و خلفی چشم با استفاده از اسلیت لمپ و آفتالموسکوپ بود. با استفاده از فشارسنج air-puls فشارچشم خانم های باردار در هفته 16 بارداری، هفته32 و 4 ماه پس از زایمان اندازه گیری شد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از آزمون های آماری کای دو، جهت مقایسه متغیرهای اسمی همچنین آزمون آماری Repeated measures برای متغیرهای کمی در 3 مقطع زمانی مختلف، مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج حاصله از معاینات مرحله اول (16 هفته اول حاملگی) نشان داد که 8 درصد دچار دوربینی، 3/69 درصد نزدیک بینی، 3/17درصد آستیگماتیسم 3/5 درصد سالم و بدون عیوب انکساری بودند. نتایج مرحله دوم معاینات که در هفته 32 بارداری انجام شد، نشان داد که 2درصد دوربین، 95درصد نزدیک بینی، 3/1درصد آستیگمات و 3/1 درصد نیزسالم بودند. چهار ماه پس از زایمان،3/3درصد دوربین، 86 درصد نزدیک بین، 7/13درصد آستیگمات و 2درصد سالم بودند. فشار چشم بیماران در مرحله اول نسبت به مرحله دوم بیشتر بوده و این اختلاف معنی دار بود (05/0p<).
نتایج این تحقیق نشان دادکه بارداری می تواند در روند رشد نزدیک بینی نقش داشته باشد وبین حاملگی و نزدیک بینی ارتباط معنی داری وجود داشت. فشارچشم نیز در افراد حامله کاهش پیدا نموده و پس از زایمان به حالت طبیعی بر گشت.