بررسی وضعیت میرایی نوزادان بخش مراقبت های ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی بوعلی در طی سال های 85-1382

میزان مرگ و میر نوزادان یکی از شاخص های اساسی در ارزیابی سلامت جامعه و بهداشت به شمار می رود و شامل مرگ کلیه نوزادانی است که از ابتدای تولد تا 28 روز اول زندگی فوت می کنند. بدیهی است در صورت شناسایی علل مرگ و میر نوزادان براساس خصوصیات اپیدمیولو‍ژیک بتوان در جهت بهبود عملکرد بخش و برنامه ریزی به منظور پیشگیری از بروز عوارض و عوامل تاثیرگذار بر فرایند منجر به مرگ استفاده نمود.
مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی می باشد که با بررسی آمارهای موجود در بخش مدارک پزشکی و دفاتر بخش مراقبت های ویژه نوزدان مرکز آموزشی- درمانی بوعلی سینا ساری انجام شد از 1238 بیمار بستری درNICU در طی سال های 85-1382 تعداد فوتی های به ثبت رسیده 363 مورد بود. پس از مطالعه کل پرونده های فوتی، تعداد 222 فوتی مربوط به دوران نوزادی 0 تا 27 روز استخراج گردید. اطلاعات مورد نیاز توسط چک لیستی که اعتبارو روایی آن از راه بررسی متون علمی و نظر اساتید صاحب نظرتایید شده بود استخراج گردید.
مرگ و میر دوره نوزادی، به تفکیک مرگ زودرس 0 تا 6 روز، 142 مورد (64 درصد) و مرگ تاخیری 7 تا 27 روز، 80 مورد (36 درصد) بوده اند. در بین نوزادان مورد بررسی جنسیت پسر در 140 مورد (1/63 درصد)، محصول حاملگی تک زایی 72 مورد (5/77 درصد)، گروه سنی 29-20 سال مادران 76مورد (4/75 درصد)، محل زندگی در روستا 132مورد (5/59 درصد)، داشتن مراقبت دوران بارداری در 129مورد (1/58 درصد)، حاصل زایمان سزارین در 120 مورد (54 درصد)، وزن زیر2500گرم در 155مورد (76درصد)، و سن حاملگی کمتر از37 هفته حاملگی در 154 مورد(5/75 درصد) وجود داشت.
نتایج بدست آمده منطبق بر نتایج مطالعات انجام شده توسط سازمان بهداشت جهانی و داخل کشور است. تکمیل دقیق و صحیح فرم های مربوط به NICU در مراکز تاثیر بسزایی درانجام مطالعات اپیدمیولوژیک توصیفی و تحلیلی خواهد داشت.