رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده با احساس تنهایی نوجوانان دختر

هدف این پژوهش بررسی رابطه ادراک از سبک های فرزندپروری و تاثیر مؤلفه های آن بر احساس تنهایی نوجوانان دختر است. فرض اساسی این پژوهش آن است که ادراک فرزندان از سبک های فرزندپروری والدین شان می تواند احساس تنهایی آنان را تعدیل کند یا تغییر دهد. نمونه پژوهش 387 دانش آموز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای از بین دختران دبیرستانی مشهد و منطقه تبادکان انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها عبارت بودند از: پرسشنامه سبکها و ابعاد فرزندپروری (PSDQ، رابینسون و همکاران، 2001) برای بررسی وضعیت ادراک فرزندان از چگونگی تربیت والدین و مقیاس احساس تنهایی افتراقی (اشمیت و سرمات، 1983) برای بررسی میزان احساس تنهایی آزمودنی ها که هر دو را دانش آموزان دختر پاسخ دادند. برای بررسی فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در بررسی فرضیه های پژوهش، بین سبک های فرزندپروری مقتدر (54/0- r =)، سبک مستبد (34/ 0r =) و سبک سهل گیر (18/0r =) با احساس تنهایی رابطه معنادار (01/0P<) به دست آمد. همچنین نتایج به دست آمده نشان دهنده رابطه معنادار بین تمامی مؤلفه های سبک تربیتی مقتدر (بعد ارتباطی52/0- r =، بعد نظم 42/0r = -، و بعد خودمختاری 49/0r =-)، سبک فرزندپروری مستبد (اجبار فیزیکی، 28/0r =، خصومت کلامی، 29/0 r =و غیرتوضیحی تنبیهی، 32/0r =) و مؤلفه بی توجهی (18/0r =)، از سبک تربیتی سهل گیر با احساس تنهایی (01/0P<) بود.