بررسی انواع عفونتهای قارچی در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست مجتمع آموزشی درمانی حضرت رسول اکرم (ص)

هدف از انجام این تحقیق بررسی اپیدمیولوژیک و پیش بینی عوامل تاثیرگذار در زمینه ابتلا به عفونتهای قارچی در بین مراجعه کنندگان به درمانگاه پوست مجتمع آموزشی حضرت رسول اکرم (ص) بود. این پژوهش بر روی 500 بیمار مشکوک به ضایعه قارچ پوستی انجام پذیرفت. بیماران پس از معاینات بالینی جهت تشخیص قطعی به درمانگاه قارچ شناسی معرفی شدند، از آنها آزمایش مستقیم، کشت و کشت اسلاید (Slide culture) بعمل آمد و نوع عفونت قارچی مشخص گردید.
نتایج بدست آمده از 253 مورد مثبت تحت مطالعه (128 نفر مونث و 125 نفر مذکر) نشان می دهد که قارچها و شبه قارچهای جدا شده دراین مطالعه بترتیب عبارت بودند از درماتوفیت (4/51%)، اریتراسما (1/20%)، کاندیدیازیس (6/18%)، پتیریازیس ورسیکالر(3/8%) و آسپرژیلوس ناخن (6/1%). همانگونه که مشخص است درماتوفیتها شایعترین عامل بودند و از نظر آماری نیز اختلاف معنی داری را با سایر عوامل نشان دادند(001/0 P<، 185= X2). شایعترین ارگانیسم جدا شده از درماتوفیتها اپیدرموفیتون فلوکوزوم بود که از کشاله ران و پا جدا گردید (001/0 P<، 7/33= X2). بررسی نتایج فراوانی عفونتهای قارچی در گروه های سنی مختلف نشان داد که با افزایش سن، شیوع عفونتهای قارچی بیشتر می شود. در این مطالعه گروه سنی بالای 40 سال بیشترین درصد ابتلا به بیماری های قارچی جلدی (2/46%) را نشان دادند (001/0 P<، 164= X2). از نظر محل عفونت قارچی در روی پوست (با در نظر گرفتن مجموعه ای از انواع مختلف قارچها)، کشاله ران هم در افراد مذکر (بمیزان 4/26%) و هم در بیماران مونث (بمیزان 7/54%)، بیشترین میزان ابتلا را داشت (بترتیب با29 Χ 2 = و 3/178 Χ 2 =، 001/0 P<). درصد فراوانی محلهای مختلف درگیری پوست در دو جنس مذکر و مونث از الگوی مشابهی پیروی نمی کند (02/0 P<، 5/21= X2). بطوریکه فراوانی عفونت قارچی ناحیه کشاله ران در افراد مونث بطور معنی داری با افراد مذکر اختلاف دارد (001/0 P<، 21= X2).