بررسی مقایسه ایRecruitment Interval عضله واستوس مدیالیس در افراد سالم و بیماران مبتلا به درد پاتلوفمورال قبل و بعد از تقویت اختصاصی عضله

با توجه به اینکه یکی از مهمترین علل دردهای ناحیه کشکک عدم هماهنگی در انقباض دو سرداخلی و خارجی و عضله چهارسر ران و در نهایت ضعف عضله واستوس مدیالیس است، جهت بررسی میزان ضعف عضله واستوس مدیالیس و اهمیت آن در ایجاد دردهای ناحیه کشکک، این بررسی انجام پذیرفت. ثبت RI (Recruitment Interval) عضله واستوس مدیالیس از طریق الکترومیوگرافی روشی مناسب جهت مقایسه تغییرات آن در افراد سالم و بیمار است و می تواند شاخصی در جهت ارزیابی ضعف عضله و نحوه عملکرد واحدهای حرکتی نیز باشد. در این مطالعه تاثیر تمرینات تقویتی اختصاصی عضله چهارسر ران بر روی RI واستوس مدیالیس در افراد سالم و بیماران مبتلا به درد پاتلوفمورال بررسی گردید. بهمین منظور 27 فرد سالم (میانگین سنی4/3 ± 4/21 سال) و 17 بیمار (میانگین سنی6/3 ± 1/24 سال) در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.
با آغاز انقباض، دسته های هر واحد حرکتی وارد عمل شدند و باکنترل انقباض، RI را تعیین نمودند سپس افراد هر دو گروه بمدت ده جلسه تحت تمرین درمانی در زنجیره حرکتی بسته (شامل حرکت نیمه چمباتمه و بالا رفتن از پهلو) قرار گرفتند و پس از آن RI مجددا اندازه گیری گردید. اختلاف معنی داری بین RI قبل و بعد از برنامه تمرینی در آزمونهای درون گروهی و برون گروهی پیدا شد(0001/0 P<). می توان گفت تمرین در زنجیره حرکتی بسته سبب کاهش RI و تقویت عضله واستوس مدیالیس در تمام افراد مورد مطالعه گردید. با استفاده از این روش می توان میزان ضعف عضله واستوس مدیالیس را مشخص نمود و با سنجش آن قبل و پس از تمرینات تقویتی اختصاصی عضله، پاسخ به درمان را ارزیابی نمود و در انتخاب صحیح روش های درمانی مبتلا به درد پاتلوفمورال از این روش سود جست.