مقایسه میزان بروز عارضه تهوع و استفراغ در دو روش بیحسی اپی دورال و بیهوشی عمومی پس از عمل هیسترکتومی شکمی

به منظور بررسی تاثیر نوع بیهوشی برروی میزان بروز تهوع و استفراغ پس از عمل، در یک مطالعه بالینی 61 بیمار کاندید عمل هیسترکتومی شکمی بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم و با دو روش بیحسی اپی دورال (34= n) و عمومی (27= n) تحت بیهوشی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به حوادث 24 ساعت پس از عمل در مورد بروز تهوع و استفراغ بروش یک سوکور جمع آوری گردید. در گروه بیهوشی عمومی قبل از القاء بیهوشی به بیماران فنتانیل بمیزان μ g/kg 1 و مورفین بمیزان mg/kg 1/0 تجویز شد. القاء بیهوشی با استفاده از تیوپنتال (mg/kg 5) و ساکسینیل کولین (mg/kg 1) صورت گرفت و بیهوشی با هالوتان و اکسید نیتروژن (NO) ادامه داده شد. همچنین از پانکرونیم جهت شلی عضلانی و داروهای بازگرداننده (نئوستیگمین و آتروپین) در انتهای عمل استفاده شد. در گروه بیحسی اپی دورال از داروهای بیحسی موضعی استفاده شد (بوپیواکائین و لیدوکائین) ولی هیچ گونه داروی مخدر اپی دورال تجویز نشد. میزان بروز تهوع و استفراغ (Post Operative Nausea and Vomiting، PONV) در گروه بیهوشی عمومی 74% و در گروه اپی دورال 41% بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(02/0= P) همچنین میزان بروز عارضه تهوع و استفراغ بر حسب شدت این عارضه و در رابطه با نوع بیهوشی تعیین شد.