تعیین میزان شیوع و بررسی عوامل کچلی های سر و بدن در بین دانش آموزان مدارس ابتدائی شهرستان ورامین

بیماری های قارچی سطحی از بیماری های شایع اندمیک ایران بخصوص در نواحی روستایی و مناطقی که از نظر بهداشت در مضیقه می باشند و بیشتر با احشام و حیوانات اهلی سروکار دارند باشد. از طرفی بیماری های قارچی ناحیه سر یا باصطلاح کچلی ها، همیشه در اطفال سنین دبستان و قبل از آن بروز می کنند. لذا بررسی و مطالعه عفونتهای قارچی از دیدگاه بهداشت عمومی و طب پیشگیری در هر نقطه و در هر جمعیتی از کشور بسیار مهم می باشد.
جهت بررسی شیوع بیماری های قارچی در دانش آموزان، مدارس ابتدایی شهرستان ورامین بعلت وجود منطقه کشاورزی و دامداری انتخاب گردیدند. بهمین منظور، ضمن هماهنگی با کارشناس محترم آمار و معاونت بهداشتی اداره آموزش و پرورش شهرستان ورامین، 5 دبستان دخترانه و 5 دبستان پسرانه در مناطق شمال، جنوب، غرب، شرق و مرکز شهرستان ورامین بطور تصادفی انتخاب و 2055 نفر از دانش آموزان دختر و پسر (1099 پسر 51/53% و 956 نفر دختر 5/46% بین سنین 7 تا 14 سال) این مدارس از نظر وجود بیماری های قارچی مو، پوست و ناخن تحت بررسی کامل قرار گرفتند. از افراد مشکوک به بیماری و نیز از تعدادی افراد بظاهر سالم (جهت بررسی حاملین بظاهر سالم) نمونه برداری انجام گرفت. برای تمام افراد مورد بررسی، پرسشنامه کاملی که علاوه بر مسائل مربوط به بیماری شامل عناوین خاص نیز بود تنظیم گردید. از نمونه های تهیه شده بررسی میکروسکوپی (آزمایش مستقیم) و کشت بعمل آمد.
نتیجه این پژوهش، 2 مورد ضایعه کاندیدیای دور ناخن دست و 2 مورد تینه آورسی کالر (Tinea Versicolor) (2 دانش آموز ختر، 1/0%) و 1 مورد تینه آکاپیتیس (Tinea Capitis) (1 دختر 7 ساله دانش آموز کلاس اول، 05/0%) با عامل تریکوفیتون ویولاسئوم بود. نتایج این بررسی در مقایسه با بررسی سایر نواحی و افراد جامعه تفاوت معنی داری را نشان نداد.