بازسازی رباط متقاطع قدامی زانو با استفاده از رباطهای هام استرینگ و ثابت کننده پیچ و واشر خاردار

پنجاه بیمار دچار پارگی رباط متقاطع قدامی زانو و عدم توانائی در انجام فعالیتهای روزانه و ورزشی، تحت عمل جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی به کمک آرتروسکوپ و با استفاده از چهار رشته تاندون هام استرینگ قرار گرفتند. پس از عمل جراحی، بیماران تحت یک دوره فیزیوتراپی فشرده و فعال (بدون استفاده از بریس) قرار گرفتند. نتایج بصورت آینده نگر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. رباط پیوندی با استفاده از آرتروسکوپ، بدون آنکه به سقف ناچ(notch) گیر کند، در داخل تونل تیبیا ثابت گردید. به همین منظور طول مناسبی از آن بمیزان کافی از کانال رانی(femoral) خارج گردید و با پیچ و واشر خاردار به ناحیه سوپراکوندیلر(supracondylar) ثابت شد. پس از گذشت 6 ماه بیماران بدون هیچ گونه محدودیتی به تمرینات ورزشی و فعالیتهای روزانه باز گردانده شدند.
بررسی کلینیکی با استفاده از جدول IKDC (International Knee Documentation Committee) انجام شد. 46 بیمار (92% موارد) عملکرد زانوی خود را طبیعی و یا تقریبا طبیعی ارزیابی نمودند. 31 بیمار (62% موارد) به سطح فعالیت قبل از صدمه خود باز گشتند. درصد پریدن با یک پا در مقایسه با پای مقابل در 24 نفر (48% موارد) بیشتر از 90% و در 16 نفر (32% موارد) بیشتر از 76% بود. در بخش امتحانات کلینیکی جدول، 8 بیمار (16% موارد) در گروه A و 38 بیمار (76% موارد) در گروه B قرار گرفتند. در بررسی نتیجه نهائی جدول IKDC، 45 نفر (90% موارد) زانویی با عملکرد طبیعی و یا تقریبا طبیعی داشتند.
این نتایج نشان دادند که بازسازی آرتروسکوپیک رباط متقاطع قدامی با استفاده از 4 رشته تاندون هام استرینگ و پیچ و واشر خاردار ثبات و عملکرد قابل قبولی به زانو می بخشد. همچنین درصد بالائی از بیماران به سطح فعالیتهای ورزشی و شغلی اولیه خود باز می گردند. عملکرد زانو با میزان پریدن با یک پا و نتایج نهایی جدول IKDC ارتباط معنی داری (001/0 P<) داشت و بازگشت به سطح فعالیتهای قبل از صدمه تنها ارتباط معنی داری با نتیجه نهایی جدول IKDC داشت(001/0 P<).