پروبلماتیک های مدرنیته شهری در سینمای ایران

تهران به عنوان نماد مدرنیته شهری در بسیاری از فیلمهای سینمایی مورد توجه قرار گرفته است. بازنمایی تهران در فیلمها درواقع تاریخ تحولات مدرنیته ایرانی نیز هست. ازاین رو، این امکان وجود خواهد داشت که به مدد بازنمایی شهر تهران، تاملی انتقادی از مدرنیته ایرانی ارائه دهیم. در این مقاله، سینمای داستانی قبل از انقلاب اسلامی بررسی شده است. هدف نویسندگان این مقاله به تبعیت از نظریه پردازانی چون زیمل و بهره جستن از رویکرد انتقادی والتر بنیامین آن است که تخیل و بینش غالب در فرهنگ ایرانی را به مدد بازنمایی شهر در رسانه سینما کشف کنند. برانگیختن تضاد روستا و شهر، ارائه تصاویری دوگانه از امر مدرن، بازنمایی سیاسی شهر، به هم ریختگی نظم کی هانی سنتی در شهر مدرن، شکل گیری عقلانیتی نامنسجم در زندگی روزمره شهری و انواع گسستها و شکافهای اجتماعی اقتصادی موجود در زندگی از جمله مسائلی است که سینمای پیش از انقلاب به بازنمایی آن پرداخته است.