تاثیر مداخلات روانی اجتماعی بر سلامت روان آسیب دیدگان بالای 15 سال زلزله شهر بروجرد

ایران یکی از پنج کشور اول زلزله خیز دنیا است. از جمله آثار مخرب بلایای طبیعی، عوارض روانشناختی است که در صورت عدم انجام مداخله، به صورت پایدار در آسیب دیدگان باقی می ماند. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر مداخلات روانی اجتماعی بر سلامت روان آسیب دیدگان بالای 15 سال زلزله بروجرد استان لرستان بود.
در یک پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون یک گروهی، تعداد 115 نفر (ده گروه) آسیب دیده بالای 15 سال مناطق زلزله زده بروجرد به شیوه نمونه گیری تصادفی، انتخاب و به کمک آزمون PTSD واتسون و پرسشنامهGHQ-28 مورد بررسی قرار گرفتند. سپس در چهار جلسه مداخلات روانی اجتماعی شرکت کردند. دو ماه بعد از اتمام مداخلات، دوباره همه آزمودنی ها به کمک ابزارهای یادشده ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های T وابسته و کای اسکویر استفاده شد.
میانگین نمره کلی آزمونGHQ-28 از 61/12±5/35 در پیش آزمون به 25/11±1/23 در پس آزمون کاهش یافت (01/0>P). نمره آزمون PTSD در پیش آزمون و پس آزمون، تفاوت آماری معناداری داشت (01/0>P). بین عوامل جنسیت و برخورداری از حمایت اجتماعی با میزان علایم PTSD ارتباط آماری معناداری دیده شد (05/0>P).
با توجه به میزان بالای شیوع PTSD در قربانیان حوادث، اجرای برنامه مداخلات روانی اجتماعی و پیگیری های منظم، ضروری است. این مداخلات می تواند موجب افزایش توانمندی آسیب دیدگان در تطابق با شرایط ایجادشده و ارتقاء سلامت روانی آنان گردد.